جا پای نسل طلایی؛ خیزش ایتالیا پس از 24 سال
نسل طلایی والیبال بالاخره جانشینانی پیدا کرد!
نسل طلایی والیبال بالاخره جانشینانی پیدا کرد!
به گزارش خبرنگار سرخ نیوز، 24 سال پس از سومین و آخرین عنوان قهرمانی ایتالیا به رهبری آندره آجیانی، آتزوری باردیگر به صدر والیبال جهان بازگشت. در حالی که ورزشگاه کاتوویس لهستان یکپارچه در اختیار هواداران تیم ملی این کشور بود، ایتالیاییها توانستند شروع بد خود را جبران کنند و با پیروزی در سه ست متوالی، باخت در ست اول را بی اثر و قهرمانی دنیا را بدست آورند. در یک یکشنبه خاطرهانگیز برای ورزش ایتالیا، این کشور توانست پس از 24 سال قهرمان والیبال دنیا شود. اگر بگوییم نسل جدید و جوان والیبال ایتالیا به اندازه همان نسلی که با خولیو ولاسکو انواع و اقسام افتخارات و قهرمانیها را بدست آورد، جادویی است بیراه نگفتهایم. آنها در یک سال گذشته علاوه بر قهرمانی اروپا، در لیگ ملتها نیز در رده چهارم قرار گرفتند و حالا با هدایت دیجورجی و عملکرد تاکتیکی فوقالعاده او، قهرمانی جهان را به دست آوردهاند. این چهارمین مدال طلایی لاجوردیپوشان پس از قهرمانی سالهای 1990، 1994 و 1998 است. اکنون آنها پس از شوروی سابق و روسیه فعلی که شش قهرمانی دنیا را در کارنامه دارد، در رده دوم پرافتخارترین تیمهای جای گرفتهاند. جالب اینجاست که فردیناندو دیجورجی حالا تنها کسی است که در هر 4 قهرمانی ایتالیا نقش داشته است. او در دوره خولیو ولاسکو بخشی از ترکیب تیم این مربی آرژانتینی بود و حالا خودش در جایگاه ولاسکو تیم کشورش را به قهرمانی رسانده است. این قهرمانی برای یک نفر دیگر هم طعم ویژهای داشت. الساندرو میکهلتو 20 ساله، پس از قهرمانی در رقابتهای زیر 19 سال جهان در سال 2019 و قهرمانی زیر 21 سالههای دنیا در سال گذشته، حالا به جمع کوچکی از بازیکنان پیوسته که در همه ردههای سنی به قهرمانی دنیا رسیدهاند. پیش از او نالبرت بتینکورت و لئاندرو ویسوتو از برزیل و یاکوب کوچانوفسکی و بارتوژ کورک از لهستان به این مهم دست یافته بودند. موفقیت میکهلتوی 20 ساله لحظهای بسیار امیدوارکننده برای تیم ملی ایتالیا است؛ تیمی که پس از کسب عنوان قهرمانی اروپا با تیمی بسیار جوان در سال گذشته، عنوان قهرمانی جهان را در حالی بدست آورد که شش بازیکن شروع کننده این تیم در این دوره 26 سال یا کمتر از آن سن داشتند. در بازی فینال والیبال قهرمانی جهان، درخشش سه بازیکن هجومی ایتالیا یعنی دانیله لاویا که 19 امتیاز را از سرویس، اسپک و دفاع به دست آورد و همچنین میکهلتوی و رومانو که هر یک به ترتیب 14 و 13 امتیاز ثبت کردند، کافی بود تا لهستان به زانو دربیاید. از طرفی سیمونه جیانلی مانند همیشه نقش کلیدی خود را به خوبی ایفا کرد و با چیرهدستی در ارسال پاس، ضمن بدست آوردن 8 امتیاز عنوان بهترین بازیکن رقابتها را هم به خود اختصاص داد. جیانلی بازیکنی بود که مانند یک رهبر ارکستر به تیمش نظم داد و ریتم عملکردی دیگر بازیکنان را تنظیم میکرد. در این بین نباید نقش جیانلوکا گالاسی و روبرتو روسو را روی تور فراموش کرد؛ بازیکنانی که به مغز متفکر تیم یعنی جیانلی اجازه میدادند که حتی دربرابر سرسختترین رقبا هم کارش را به خوبی انجام دهد. در بازی فینال هم سیمونه آنزانی با نمایش بینظیرش بویژه در ست چهارم، اساس قهرمانی ایتالیا را بنا کرد. این قهرمانی ایتالیا روند دو قهرمانی متوالی لهستانیها در سالهای 2014 و 2018 را پاره کرد. دانیله لاویا با کسب 98 امتیاز در هفت بازی امتیازآورترین بازیکن ایتالیا بود و از این حیث در رده چهارم قرار گرفت. یوری رومانو با کسب 94 امتیاز در بین ده نفر نخست، جایگاه ششم را بدست آورد.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران