جام جهانی 2022 / ستارهای که فراموش کردن رونالدو را آسانتر میکند
ستارگان این روزهای فوتبال پرتغال باعث می شوند تا نسل ستارگان جدیدی بعد از دوران رونالدو، برای این کشور افتخار آفرینی کنند.
ستارگان این روزهای فوتبال پرتغال باعث می شوند تا نسل ستارگان جدیدی بعد از دوران رونالدو، برای این کشور افتخار آفرینی کنند.
به گزارش سرخ نیوز، وقتی به پرتغال فکر میکنید، یقینا رونالدو اولین تصویری است که جلوی چشمتان رژه میرود. خب طبیعی است و حق دارید. این دو نام عمیقا با یکدیگر عجیب شدهاند. او پس از دوران اوزهبیوی افسانهای، توانست خودش را به عنوان بهترین بازیکن فوتبال پرتغال معرفی کند و از بهترین بازیکنان عصر مدرن فوتبال است. مردم او را دوست دارند. او یک قهرمان است. فوقستارهای که شماره هفت را معنا کرد. همیشه بلندترین تشویقها و رساترین فریادها برای رونالدو بوده است. چه در تیم ملی و چه در تیم باشگاهی. شهرت او تنها با لیونل مسی آرژانتینی قابل رقابت است. رونالدو در 37 سالگی به دنبال آخرین حضور در پنجمین جام جهانی خود است. پس از ترک دشوار منچستریونایتد، برنده 5 توپ طلا در قطر است و به دنبال تأثیرگذاری است، اگرچه هنوز این اتفاق نیفتاده است. او در اولین بازی مقابل غنا نامش را به عنوان اولین بازیکنی که در 5 دوره متوالی جام جهانی گلزنی کرده، ثبت کرد. این یعنی یک رکورد جدید، یعنی تعداد 819 گل در تمام رقابتها و صد و هجدهمین گل ملی برای پرتغال. او تنها یک گل دیگر نیاز دارد تا با رکورد 9 گل اوزهبیوی بزرگ برابری کند. او این شانس را داشت که مقابل اروگوئه این کار را انجام دهد. البته کمی هم انجام داد اما این گل کامل نبود چراکه حتی تار مویش هم به سانتر برونو فرناندز اصابت نکرده بود تا داور را مجاب کند که نام گلزن را روی کارتش رونالدو بنویسد. در حالی که رونالدو همچنان به دنبال رکورد اوزهبیو است، در این دو بازی فرناندز قهرمان پرتغال بوده است. هافبک منچستریونایتد در کنار برناردو سیلوا بازیکن منچسترسیتی، در حال جنگیدن در میانه میدان است. او در دو گل از سه گل مقابل غنا نقش داشت و یکی از ارسالهای مواج و رشکبرانگیزش هم که دروازه اروگوئه را باز کرد. کار فرناندز هنوز تمام نشده است. مانند بازی مقابل اروگوئه که در نبود رونالدو، بدون هیچ استرس خاصی گلزنی از روی نقطه پنالتی را هم تجربه کرد. وقتی رونالدو تعویض میشود، دیگر کسی از بیرهبر بودن پرتغال حرف نمیزند. این علائم تغییر مواضع قدرت. یعنی تغییر هژمونی در تیم ملی پرتغال. فرناندز همیشه خونسرد است و با همان خونسردی، رفته رفته جایگزین رونالدو میشود. با دو پاس گل و دو گل در دو بازی، چهار گل از پنج گل پرتغال در قطر را فرناندز به ثمر رسانده است. حالا فرناندز تکیه گاه اصلی تیم شده نه رونالدو. پرتغال تعداد زیادی فوتبالیست با استعداد دارد. علاوه بر فرناندس و سیلوا، ژائو فلیکس، رافائل لیائو و ژائو کانسلو نیز در ترکیب این تیم حضور دارند. البته، پپه کهنهکار هنوز هم با ذوق دفاع میکند. شاید این تیم بتواند بهترین تیم پرتغال در سالهای اخیر باشد. مهم نیست نمایش رونالدو بینظیر باشد یا فرناندز هدایت تیم پرتغالی را بر عهده داشته باشد. اگر بقیه وزن خود را بالا بکشند، پرتغال می تواند عملکرد خوبی در قطر داشته باشد. شاید آنها بتوانند حضور در نیمه نهایی سال 1966 را تکرار کنند.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران