کاهش بدهی های پرسپولیس و خطری که همچنان سرخ ها را تهدید می کند

به گزارش خبرنگار سرخ نیوز، با اعلام باشگاه پرسپولیس برخی پرونده‌های مالی این باشگاه بسته شد تا مشکل برای اخذ مجوز حرفه‌ای و حضور در لیگ قهرمانان آسیا نداشته باشد. در میان اسامی منتشره نام های مختلفی دیده می‌شود که برخی از آن ها دیگر در قید حیات نیستند یا در فوتبال فعالیتی ندارند که از جمله به زنده یاد مهرداد اولادی و ژلکو میاچ می توان اشاره داشت. اولی در دهه ۸۰ و ۹۰ در دو مقطع پیراهن سرخ را برتن داشت و به عنوان مهاجم در خط حمله به میدان رفت، دومی نیز در فصل ۸۹ دستیار علی دایی در پرسپولیس بود. او پس از جدایی حدود ۲۰ هزار دلار از سرخ ها طلب داشت که موعد پرداخت آن به قدری طولانی شد که به عمری وی قد نداد! این هم از آن دست اتفاقات عجیبی است که فقط در فوتبال ما رخ می دهد.

در میان طلبکاران پرسپولیس، نام سایپا و مس کرمان دیده می شود؛ یکی از این دو تیم هم اکنون در لیگ یک حاضر است و دیگری پس از ۸ سال در لیگ برتر شرکت دارد. طلب سایپا بابت حق رشد کریم انصاری‌فرد و طلب مس کرمان به دلیل انتقال مهر‌اد پولادی بوده است. از حضور انصاری فرد در پرسپولیس بیش از یک دهه می گذرد و این مهاجم ملی پوش پس از بازی در لیگ های مختلف هم اکنون در باشگاه اومانیا قبرس توپ می زند. پولادی ۳۶ ساله هم که در سال های نه چندان دور فیکس تیم ملی بود و در پست خود از بهترین ها محسوب می شد، چند فصلی است بازی نمی کند و حتی طی دو سال اخیر، خبرهایی مبنی بر خداحافظی وی از مستطیل سبز شنیده می شد.

سوشا مکانی و میثاق معمارزاده، علی علیپور و... از دیگر طلبکاران پرسپولیس بودند که پرونده آن ها بسته شد. همانطور که باشگاه پرسپولیس اشاره داشته تمامی این پرونده‌ها مربوط به ادوار مدیریتی گذشته است و آن چه در این رابطه قابل توجه می آید این است که آیا در آینده هم قرار است شاهد مشکلاتی از این دست باشیم یا مدیران فعلی پس از قطع همکاری با سرخپوشان می توانند پرونده ای پاک و سفید عاری از هرگونه بدهی از خود برجای بگذارند؟ چه تضمینی وجود دارد در سال های آتی دوباره پنجره پرسپولیس بسته نشود یا برای حضور در آسیا با مشکل مواجه نگردد؟ بی شک تا زمانی که این باشگاه نتواند به درآمد پایداری برسد و ثبات مالی پیدا کند باید شاهد ادامه انباشته شدن بدهی ها باشیم.

آن چه بدیهی است باشگاه داری در فوتبال ایران بیش از آن که سود ده باشد زیان آور بوده. این در حالی است که در فوتبال امروز دنیا تیم های بزرگ و پرهوادار بیشترین درآمد را در بین همه باشگاه ها دارند. اما پرسپولیس و استقلال در این سال ها هرگز آن طور که باید نتوانستند بهره ای از هواداران میلیونی خود ببرند و از فروش بلیت و پخش بازی های خود درآمدزایی کنند.

نداشتن استادیوم اختصاصی، بیشترین ضربه را به سرخابی ها زده است و باعث شده تا آن ها مجبور باشند همه ساله هزینه گزافی را بابت اجاره بهای آزادی پرداخت کنند و آن طور که باید نتوانند از تبلیغات محیطی بهره مند شوند. عدم دریافت حق پخش تلویزیونی معضل دیگر سرخابی هاست که سالهاست باشگاه ها و سازمان لیگ بر سر آن با صدا و سیما در تنش هستند.

کاهش بدهی های پرسپولیس و خطری که همچنان سرخ ها را تهدید می کند

متاسفانه پرسپولیس حق میزبانی از حریفان خود در شهید کاظمی را هم ندارد و تنها می تواند در آن تمرین کند. این در حالی است که این ورزشگاه از امکانات اولیه برای برگزاری بازی برخوردار است و می تواند ۱۵ هزار تماشاگر را در خود جای دهد. به راستی در این شرایط که فقط از ۳۰ درصد ظرفیت ورزشگاه ها برای حضور تماشاگران استفاده می شود، چرا سرخابی ها نباید بتوانند در استادیوم های خود میزبان رقبا باشند؟

سه فصل قبل باشگاه پرسپولیس تصمیم داشت از ورزشگاه شهید کاظمی برای میزبانی از دیدار مقابل شاهین بوشهر استفاده کند که با مخالفت وزارت ورزش روبرو شد و به آن ها اعلام شد که این ورزشگاه تحت مالکیت آن ها نیست. قابل توجه است که مدت هاست بحث واگذاری رسمی دو ورزشگاه شهید کاظمی و امام رضا به سرخابی ها مطرح است، اما علی رغم وعده ها هنوز این اتفاق رخ نداده و مشخص نیست چه زمانی این موضوع عملی خواهد شد. بی‌شک با تحقق این اتفاق مهم مقدار قابل توجهی در هزینه های دو باشگاه صرفه جویی خواهد شد و چه بسا دیگر کمتر شاهد انباشته شدن بدهی برای پرسپولیس و استقلال باشیم. این مسئله باعث شده تا در سال های گذشته بارها و بارها پنجره نقل و انتقالاتی دو باشگاه بسته شود.

ناگفته نماند که آبی ها در حال حاضر به دلیل بدهی سنگین به استراماچونی در خطر حذف از لیگ قهرمانان آسیا قرار دارند.