نفرت پراکنی به چه قیمت؟

به گزارش خبرنگار سرخ نیوز، فوتبال ایران یکی از جذاب ترین فصول خود را در لیگ برتر سپری می کند. ۶ تیم اول جدول برای قهرمانی و کسب سهمیه رقابت می کند و در پایین جدول برخلاف دوره های گذشته هنوز تکلیف سقوط هیچ تیمی مشخص نشده است. رقابت ها به اوج حساسیت رسیده، اما برخی باشگاه ها به جای رقابت درون زمین با بیانیه و مصاحبه های سمی خود باعث شده اند تا علاقمندان فوتبال کمترین لذت را از این لیگ هیجان انگیز ببرند. به راستی از این همه نفرت پراکنی جز متشنج کردن جو فوتبال و انزجار چیزی عاید این فوتبال و هوادارانش خواهد شد؟ با متهم کردن داوران و زیر سوال بردن نتایج رقبا جز دشمن کردن هواداران فوتبال با یکدیگر هیچ سودی به حال فوتبال مان ندارد. نفرت پراکنی به چه قیمت؟

تفرقه افکنی در فوتبال

روی سخنمان بیش از همه با سه باشگاه پرهوادار و به اصطلاح مدعی پرسپولیس، استقلال و سپاهان است که داعیه فرهنگی دارند و به جای فرهنگ سازی، سرمدار بی اخلاقی شده و راه به راه علیه یکدیگر و ارکان فوتبال بیانیه می دهند. با ایجاد نفرت از حریفان و بدبین کردن هواداران چه سودی عایدی این فوتبال شده است؟ آن همه چشمی که در این سال‌ها در آتش تفرقه افکنی و خودخواهی های شما کور شد کافی نیست؛ چند سر و دست و پای دیگر باید بشکند و چند استادیوم دیگر باید تخریب شود تا به این فکر بیفتید که بردها و جام ها در فوتبال ارزش این همه دشمنی را ندارد؟ نفرت پراکنی به چه قیمت؟

از هواداران مایه نگذارید

مگر نه غیر این است که هدف خوشحالی همین هواداران است؟ هوادارانی که دستمایه ای شدند برای زدن هر حرف ناصوابی. همه خواست ها از قول آن نقل می شود، در حالی که بعضا خود آن ها سرنخ را به دست هواداران داده اند تا فلان شعار در ورزشگاه ها سر بگیرد و وزیر و فدراسیون، داور و ... مورد حمله واقع شود. لطفا از هواداران مایه نگذارید. آن ها از این همه نفرت پراکنی خسته و دلزده اند. اگر به واقع خود را مستحق قهرمانی می دانید به جای بهانه گیری های ناتمام در زمین مبارزه کنید. نه اینکه مرتبا به اشتباهات داوران گیر داده و برنامه ریزی لیگ ایراد بگیرید. همه تیم های لیگ از صدر تا ذیل کم و بیش از داوری سوده برده و ضرر کرده اند. حالا یکی کمتر و دیگری بیشتر. با گفتن این حرف تکراری که ما از همه بیشتر متضرر شده ایم، نخواهید توانست روی آن سوت هایی که در لیگ برتر به سودتان نواخته شده است سرپوش بگذارید. نفرت پراکنی به چه قیمت؟

بهانه گیری های ناتمام مدعیان

به راستی چطور تا آن هفته هایی که خود سپاهان و استقلال بالاتر از پرسپولیس بودند خبری از این اعتراض ها نبود؟ به اعتراف خود مورایس، تیم اصفهانی در هفته های اخیر اغلب بازی های خود را پس از سایر مدعیان برگزار کرده است، حال که پرسپولیس طبق برنامه قرار است در هفته بیست و هشتم بعد از سپاهان و استقلال به میدان برود این مسئله مورد اعتراض قرار گرفته که چرا سه هفته پایانی همزمان نیست؟ نهم فروردین امسال سازمان لیگ برنامه هفته‌های بیست‌وهفتم تا سی‌ام مسابقات لیگ برتر را اعلام کرد که طبق آن، استقلال و سپاهان باید در روز جمعه ۱۵ اردیبهشت به مصاف حریفان خود رفته و پرسپولیس یک روز بعد میهمان پیکان باشد.‌ در مقطع سپاهان با ۴۹ امتیاز در صدر بود، استقلال با ۴۶ امتیاز دوم و پرسپولیس که از سپاهان در هفته بیست و سوم شکست خورده بود با ۴۵ امتیاز در جایگاه سوم. حال سوال اینجاست چرا همان روز که برنامه بازی ها اعلام شد دو تیم استقلال و سپاهان به این مسئله اعتراض نکردند و پس از گذشت ۴ هفته تازه به یاد این موضوع افتاده اند؟ احیانا این مسئله ربطی به صدرنشینی پرسپولیس ندارد؟ آیا بهتر نیست رقبا به جای اینکه مرتبا به مانند کودکان به هر چیزی ایراد گرفته و نقل بزنند روی بازی و نتیجه گیری تیم های خود تمرکز کنند؟ بی شک وقتی تیمی آن قدر خود را قوی می داند که ادعا دارد شایسته قهرمانی است باید بتواند در هر شرایطی رقابت کند، نه اینکه مرتبا در حال زمینه چینی برای توجیه ناکامی های احتمالی خود باشد.