به بهانه زادروز حمید استیلی ؛تندیس تعصب پرسپولیس و زننده گل قرن آسیا

به گزارش سرخ نیوز، حمیدرضا استیلی، بازیکن و مربی سابق پرسپولیس متولد ۲۱ دی ۱۳۴۹ و اهل تهران است. او فوتبالش را از مدرسه فوتبالی به نام استقلال جنوب در محله نازی آباد آغاز کرد و در سال ۶۳ به تیم مطرح پاس تهران پیوست و ۸ سال در این تیم بازی کرد.

دعوت به تیم ملی

استیلی در سال ۶۸ توسط علی پروین به تیم ملی دعوت شد و در دیدار با شوروی سابق نخستین بازی خود را انجام داد. وی در جام جهانی ۱۹۹۸ توانست با ضربه سر دروازه تیم ملی فوتبال آمریکا را باز کند؛ گلی که بعدها گل قرن نامیده شد. استیلی ۸۲ بازی و ۱۲ گل ملی در کارنامه دارد.

حضور در پرسپولیس

استیلی که علاقه زیادی به پرسپولیس و بازی علی پروین داشت و از سلطان سرخ ها و حمید درخشان به عنوان الگوهای فوتبالی خود یاد می کرد، سرانجام توانست در سال۷۱ به آرزوی خود که بازی در تیم پرسپولیس و شاگردی علی پروین باشد دست یابد. او یکسال بعد، در پی کناره گیری پروین‌ از جمع سرخپوشان جدا شد. پروین بعد از اینکه در سال ۷۲ از تیم ملی کنار گذاشته شد از مربیگری پرسپولیس هم استعفا داد، استیلی و خاکپور هم که احساس می کردند به مربی شان بی احترامی شده به دفاع از اسطوره پرسپولیس با کناره گیری از تیم به این اتفاق معترض شدند تا فرصت حضور در بازیهایی آسیایی را از دست دهند.

لژیونر شدن و خداحافظی از فوتبال

استیلی پس از جدایی از پرسپولیس فوتبال خود را در تیم های بهمن کرج، القادسیه کویت و گیلانگ سنگاپور ادامه داد و در سال ۷۷ با بازگشت دوباره پروین به پرسپولیس به تیم محبوبش بازگشت و به انتخاب این مربی شماره ۷ را بر تن کرد. او که همواره با تعصب و جنگندگی خاصی در زمین حاضر می شد از سوی هواداران حمید باتعصب لقب گرفت. استیلی به همراه پرسپولیس قهرمان اولین دوره لیگ برتر گردید و با انجام ۱۱۸ بازی و ۱۰ گل سال در دیدار مقابل سپاهان از فوتبال باشگاهی در فصل ۸۳ خداحافظی کرد.

فعالیت در عرصه مربیگری

استیلی بعد از پایان فوتبالش، مدتی دستیار آری هان و سپس مصطفی دنیزلی در باشگاه پرسپولیس بود. وی در زمان افشین قطبی به عنوان کمک مربی اول در پرسپولیس فعالیت می‌کرد و با تیم خوب و یکدستی که برای پرسپولیس بست نقش بسزایی در قهرمانی این تیم در هفتمین دوره لیگ برتر داشت. استیلی اولین تجربه خود را به عنوان سرمربی در استیل‌ آذین گذراند‌ و سپس به شاهین بوشهر پیوست و در خرداد سال ۹۰ پس از رد درخواست کمیتهٔ فنی باشگاه پرسپولیس مبنی بر ادامهٔ همکاری علی دایی به عنوان سرمربی این تیم انتخاب شد. استیلی در تاریخ ۱۸ آذر ۱۳۹۰ پس از شکست ۳ بر صفر مقابل استقلال در بازی پرحرف و حدیث جام حذفی، از مربیگری پرسپولیس کناره گیری کرد.

یارگیری ضعیف تیم در ابتدای فصل، افت برخی از ستاره ها در کنار محرومیت و مصدومیت های ستاره های تیم از جمله مهمترین عوامل ناکامی استیلی بود. ضمن اینکه از حواشی سکوها هم نباید گذشت، که از همان روزهای نخست سرمربیگری استیلی با شعار به دنبال تخریب این مربی بودند. استیلی بعد از جدایی از نیمکت پرسپولیس، توسط رویانیان مسوولیت رسیدگی به امور پیشکسوتان و تیم های پایه ها باشگاه را برعهده داشت. مدتی نیز سرمربی تیم راه آهن بود و ملوان بود. آخرین تیمی که استیلی هدایت را برعهده داشت تیم ملی امید ایران بود.

شیوا دورانگر