جام جهانی 2022/ سرنوشت ورزشگاههای مرموز قطر پس از پایان جام
ورزشگاه های میزبان جام جهانی 2022 قطر سرنوشت های عجیبی پس از پایان این مسابقات خواهند داشت.

ورزشگاه های میزبان جام جهانی 2022 قطر سرنوشت های عجیبی پس از پایان این مسابقات خواهند داشت.
به گزارش سرخ نیوز، یکی از ورزشگاههای جام جهانی 2022 در قطر به نام کد شمارهگیری بینالمللی این کشور کوچک خلیجفارس یعنی 974 و دیگری به نام "شهر آموزش" نامگذاری شده است. این نامهای غیرعادی پیوند خاصی با فوتبال ندارند و بعید است بعد از مسابقات به کار بیایند. قطر هفت ورزشگاه از هشت ورزشگاه مجلل خود در جام جهانی را ساخته و دیگری را کاملا بازسازی کرده است. قطر که کوچکترین میزبان جام جهانی از جام جهانی سال 1954 در سوئیس است، 2.6 میلیون نفر جمعیت و تنها 360 هزار شهروند قطری دارد. لیگ داخلی این کشور بسیار محدود و کوچک است بنابراین یقینا بعد از مسابقات به ورزشگاههای بزرگ زیادی نیاز نخواهد بود. به یاد داریم که در سه جام جهانی گذشته در آفریقای جنوبی، برزیل و روسیه، چندین ورزشگاه بدون استفاده در وسط شهر باقی ماندند. ورزشگاه 974 در راس ابو عبود پس از جام جهانی تخریب میشود. این ورزشگاه 40 هزار نفری واقع در بندر شرق دوحه از 974 کانتینر حمل و نقل بازیافت شده ساخته شده است. این ورزشگاه قابل تبدیل به قطعات کوچکتر و کم مصرف، راه را برای توسعه تجارت ساحلی باز خواهد کرد. اما بسیاری از ورزشگاههای دیگر، بعد از این مسابقات و تا جام ملتهای آسیا آینده که قطر پس از انصراف چین از میزبانی به دلیل همهگیری کووید-19، حق میزبانی آن را به دست آورد، دیگر میزبانی رقابتی نخواهند بود.در واقع تنها دو تیم رده بالای لیگ ستارگان قطر، الریان و الوکره در ورزشگاههای پر زرق و برق خود در جام جهانی، بازیهایشان در لیگ را برگزار خواهند کرد. ظرفیت اکثر ورزشگاهها پس از مسابقات از 40 هزار به 20 هزار نفر کاهش مییابد. ورزشگاه "شهر آموزش" 13 کیلومتر از دوحه فاصله دارد. نیمی از صندلیها پس از مسابقات برداشته شده و 8 هزار دانش آموز از 9 دانشگاه و 11 مدرسه از این محل استفاده خواهند کرد. قطر متعهد شده 170 هزار صندلی برداشته شده را به کشورهای در حال توسعه بدهد. با نمایی طلایی و ظرفیت 80 هزار نفری نفری، ورزشگاه پر زرق و برق لوسیل میزبان 10 مسابقه از جمله فینال مسابقات است. این ورزشگاه اگرچه تنها 20 کیلومتر از دوحه فاصله دارد، اما هیچ باشگاهی این کشتی درخشان را خانه خود نمینامد. در راستای توسعه پایدار، در آینده از این محل به عنوان یک مرکز اجتماعی با واحدهای مسکونی، مغازه ها، مدارس، کافهها و کلینیکهای پزشکی استفاده خواهد شد. سرنوشت مشابهی در انتظار ورزشگاه خیمهای البیت در شهر الخور خواهد بود؛ ورزشگاهی 60 هزار نفری که میزبان افتتاحیه بین قطر و اکوادور در 20 نوامبر و پس از آن میزبان دیدار حساس بین انگلیس و آمریکا است. قرار است پس از مسابقات سقف ورزشگاه حذف شود و یک هتل پنج ستاره و یک مرکز خرید در ساختمان استادیوم ادغام و یک بیمارستان پزشکی ورزشی افتتاح خواهد شد. ورزشگاه 40 هزار نفری الثمامه در نزدیکی مرکز دوحه قرار دارد و پس از پایان جام جهانی ظرفیت آن به نصف کاهش خواهد یافت و برای فوتبال و سایر رویدادهای ورزشی مورد استفاده قرار خواهد گرفت. همچنین یک کلینیک ورزشی و یک هتل در همین محل افتتاح میشود. ورزشگاه بین المللی خلیفه در نزدیکی مرکز دوحه در سال 1976 ساخته شده و برای جام جهانی به طور گسترده بازسازی شد تا 40 هزار هوادار را در خود جای دهد. این ورزشگاه جام باشگاههای جهان و مسابقات قهرمانی دوومیدانی جهان را برگزار کرده است. احمد آل ثانی، مدیر ورزشگاه میگوید: "ورزشگاه خلیفه همچنان میزبان مسابقات و مسابقات بزرگ خواهد بود. ما تا جایی که ممکن بود مواد را بازیافت و دوباره استفاده کرده و طیف وسیعی از راهحلهای بهینه انرژی و آب را اجرا کردهایم. ما از موادی از منابع پایدار استفاده و طرحهای نوآورانهای را اجرا کردهایم تا مطمئن شویم که مسابقات ما هیچ اثر بدی بر جای نمیگذارد". بنابراین اگرچه احتمالاً میراث اندکی از فوتبال پس از جام جهانی برای قطر باقی خواهد ماند، اما بعید است که این کشور ثروتمند و غنی، با مشکلات مالی و لجستیکی مشابهی روبرو شود که سایر کشورها پس از سوء استفاده از منابع عمومی برای برگزاری جام جهانی، با آن مواجه شدند. پس از اینکه آفریقای جنوبی 1.1 میلیارد دلار برای 10 ورزشگاه خود که نیمی از آنها جدید بودند، در سال 2010 هزینه کرد، بسیاری از آنها بعداً بدون استفاده یا کم استفاده رها شدند. این امر برای شوراهای شهر بسیار گران تمام شد چراکه نتوانستند از پس هزینههای میزبانی برآیند و در ادامه مجبور شدند با وضع مالیات سنگین، این هزینهها را جبران کنند. به عنوان مثال ورزشگاه 600 میلیون دلاری کیپ تاون برای مالیات دهندگان حدود 3.5 میلیون دلار در سال هزینه داشته است. برزیل برای سال 2014 نزدیک به 4 میلیارد دلار برای ساخت و بازسازی ورزشگاهها هزینه کرد. اما پس از پایان مسابقات در چهار شهر از ورزشگاهها دیگر استفادهای نشد. مانند ورزشگاه 550 میلیون دلاری مانه گارینچا در برازیلیا که فقط یک بازی را با 400 تماشاگر میزبانی کرد یا ورزشگاه پرنامبوکو با ظرفیت 46 هزار نفر نفر در رسیفه مورد استفاده هیچ تیمی نیست.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران