خلاصه بازی نوستالژیک برزیل ۰ (۳) - ایتالیا ۰ (۲) / فینال جام جهانی ۱۹۹۴ (video)

به گزارش سرخ نیوز، جام جهانی ۱۹۹۴، پانزدهمین دوره از برگزاری مسابقات جام جهانی به میزبانی ایالات متحده آمریکا بود.

مسیر صعود تا فینال

تیم ملی فوتبال برزیل و تیم ملی فوتبال ایتالیا در فینال جام جهانی ۱۹۹۴ حضور یافتند. در مسیر فینال، برزیل در دور گروهی از سد روسیه و کامرون گذشت و با سوئد به نتیجه تساوی رضایت داد. در یک هشتم نهایی تیم ملی برزیل آمریکا را مغلوب کرد و در یک چهارم نهایی در یک بازی تماشایی با حساب 3 بر 2از سد هلند گذشت. در نیمه نهایی برزیل بار دیگر با سوئد بازی کرد و این بار با حساب 1 بر 0 این تیم را شکست داد تا راهی فینال شود. ایتالیا جام جهانی 1994 را با شکست آغاز کرد. این تیم در شرایطی مقابل ایرلند قرار گرفت که جو ورزشگاه با حضور هواداران ایرلندی-آمریکایی به شدت به سود حریف بود و این بازی با شکست یک گله ایتالیا به پایان رسید. در بازی دوم ایتالیا از سد نروژ گذشت و در بازی پایانی مقابل مکزیک به تساوی رضایت داد. در یک هشتم نهایی تیم ملی ایتالیا موفق شد نیجریه را در وقت اضافه شکست دهد و در یک چهارم نهایی نیز اسپانیا را از پیش رو بردارد. در بازی نیمه نهایی نیز آتزوری از سد بلغارستان گذشت و راهی فینال این بازی‌ها شد.

فینال جام جهانی 1994

در ۲۷ تیر ۱۳۷۳، دیدار تیم ایتالیا و تیم برزیل در مرحله آغاز شد. پیش از این بازی، آخرین تقابل دو تیم در جام جهانی به فینال 1970 برمی‌گشت، جایی که برزیل با حساب 4 بر 1 ایتالیا را شکست دادو سومین قهرمانی خود را جشن گرفت. برزیل تحت هدایت کارلوس آلبرتو پریرا با کلودیو تافارل، آلدایر، مارسیو سانتوس، جورجینیو، برانکو، مائورو سیلوا، دونگا، مازینیو، زینیو، ببتو و روماریو بازی را آغاز کرد و در سوی دیگر، ایتالیا با هدایت آریگو ساچی، با جیانلوکا پالیوکا، فرانکو بارسی، پائولو مالدینی، روبرتو موسی، آنتونویو بناریوو، دینو باجو، دمتریو آلبرتینی، نیکولا برتی، روبرتو دونادونی، روبرتو باجو و دنیله ماسارو به میدان رفت. 120 دقیقه تلاش دو تیم گلی در بر نداشت. دو کارت زرد سهم هر تیم بود و کار به ضربات پنالتی کشید. برزیل آخرین بار در سال 1970 حضور در فینال را تجربه کرده بود و تجربه خوبی از جدال با ایتالیا در این مرحله داشت. ایتالیا بعد از شکست سنگین مقابل برزیل در فینال 1970، قهرمانی جهان در جام جهانی 1982 و سومی جهان در سال 1990 را تجربه کرده بود. هر دو تیم در تلاش برای کسب چهارمین قهرمانی خود در جام جهانی بودند و برای اولین بار در تاریخ این مسابقات، ضربات پنالتی تعیین کننده قهرمان بازی‌ها بود.

ضربات پنالتی

بارسی از ایتالیا پشت نخستین ضربه قرار گرفت و توپ را به آسمان کوبید.مارسیو سانتوس نیز اولین ضربه برزیل را از دست داد، پالیوکا این ضربه را مهار کرد. آلبرتینی و اوانی از ایتالیا و روماریو و برانکو از برزیل ضربات دوم و سوم هر تیم را تبدیل به گل کردند. ماسارو پشت ضربه چهارم ایتالیا قرار گرفت و ضربه او را تافارل مهار کرد. کاپیتان دونگا پنالتی چهارم برزیل را تبدیل به گل کرد تا این برزیل باشد که از حریف پیشی می‌گیرد. ضربه پنجم ایتالیا را روبرتو باجو از دست داد تا برزیل برای پیروزی نیازی به ضربه پنجم نداشته باشد. در ضربات پنالتی، برزیل مقابل ایتالیا نتیجه ۳ بر ۲ را کسب کرد و برای چهارمین بار، قهرمان جام جهانی شد.

روبرتو باجو، فینال 1994 و یک دنیا خاطرات تلخ

روبرتو باجو ستاره وقت تیم ملی ایتالیا بود. عملکرد او در مرحله حذفی جام جهانی 1994 را می‌توان با لفظ خارق‌العاده توصیف کرد. او در سه بازی، 5 گل از 6 گل ایتالیا را به ثمر رساند و یک شماره 10 به معنای واقعی کلمه بود. از دست دادن پنالتی آخر ایتالیا در فینال جام جهانی 1994 به نوعی کارنامه فوتبالی باجو را تحت تاثیر قرار داد. جدال‌های بی‌پایان وی با ساچی سرمربی وقت تیم ملی ایتالیا بعد از جام جهانی که در نهایت منجر به غیبت وی در جام ملت‌های اروپا در سال 1996 شد و نوسان در دوران باشگاهی از جمله موارد قابل اشاره در این باره است. باجو بعد از آن پنالتی تنها سه بار دیگر برای تیم ملی ایتالیا گلزنی کرد و این در حالی بود که او برنده توپ طلای 1993 و نفر دوم این مراسم در سال 1994 بود.