عجایبی که فقط در فوتبال ایران می توان دید؛ سازمان لیگ علیه سرخابی ها!
برخی از قوانین سازمان لیگ باعث شده فوتبال ایران از دنیا عقب باشد.
برخی از قوانین سازمان لیگ باعث شده فوتبال ایران از دنیا عقب باشد.
به گزارش خبرنگار سرخ نیوز، در حالی که بخش زیادی از درآمد باشگاههای فوتبال از راه حق پخش تلویزیونی، فروش محصولات باشگاه، بلیتفروشی و جذب اسپانسر و... تامین میشود در فوتبال ایران جز دو مورد آخر، سایر گزینهها عملا هیچ کاربردی ندارد و استفاده مفیدی از آن صورت نمی گیرد.
سالهاست که باشگاهها به دنبال گرفتن حق پخش مسابقات از صدا و سیما هستند اما علی رغم همه تلاشها تاکنون موفق به این کار نشدهاند. هیچ نهادی هم به آن صورت از حقوق باشگاهها در این زمینه دفاع نمیکند.
همان پول ناچیزی که باشگاهها از راه بلیت فروشی به دست میآورند را هم باید با فدراسیون فوتبال، سازمان لیگ، هیات فوتبال و همچنین نیروی انتظامی و شرکت واحد اتوبوسرانی تقسیم کنند.
برای فصل آینده هم تبلیغات محیطی بار دیگر به طور کامل در اختیار سازمان لیگ قرار گرفته است. همه اینها باعث شده تا فوتبال ایران از استانداردهای روز دنیا عقب باشد و همواره با مشکل اقتصادی رو به رو باشد که بخش زیادی از این اتفاق ناشی از قوانین عجیبی است که در فوتبال مان وجود دارد.
مزد بی زحمت!
به طور مثال در آمد تبلیغات محیطی و بلیت فروشی فینال جام حذفی قرار است بین همه باشگاهها تقسیم شود! این مسئله اعتراض مدیرعامل پرسپولیس را در پی داشت و رضا درویش با انتقاد از سازمان لیگ گفت: سایر باشگاه ها در این بازی نقشی نداشتند تا از درآمد آن بهره ببرند، ما و باشگاه استقلال در آن نقش داشتیم. یک چوب کبریت هم کف دست پرسپولیس نگذاشتند و نمیگذارند. او همچنین اشارهای به موضوع پاداش برای تیم قهرمان اشاره داشت که امری متداول در فوتبال دنیاست، اما در فوتبال ما اهمیتی به آن داده نمی شود. به درستی مشخص نیست علت تصمیم فدراسیون برای تقسیم درآمد بازی فینال بین سایر تیمها برای چیست؟ بهرحال باید یک فرقی بین تیمی مثل ذوب آهن که در همان مرحله یک شانزدهم از رقابتها کنار رفت و دو تیم بزرگ پایتخت که با زحمت و تلاش زیاد فینالیست شدند وجود داشته باشد. کما اینکه در همه جای دنیا این قاعده پابرجاست که به تیمها به مقدار تلاشی که داشتند پاداش می دهند.
قهرمانها چقدر پاداش میگیرند؟
در فوتبال انگلیس از مرحله یک چهارم نهایی تا فینال مبالغی را برای تیم ها در نظر می گیرند. به این صورت که برندگان مرحله يک چهارم نهايی ۷۲۰ هزار پوند، بازندگان مرحله نيمه نهايی ۹۰۰ هزار پوند، برندگان مرحله نيمه نهايی ۱.۸ ميليون پوند، نايب قهرمان جام حذفی ۱.۸ ميليون پوند و قهرمان جام حذفی ۳.۶ ميليون پوند دریافت خواهند کرد. در مسابقات قاره ای نیز از مرحله پلی آف تا فینال ارقامی را به تیم های شرکت کننده اختصاص می دهند و برای اینکه انگیزه ها تیم ها را در مسابقات بالا ببرند حتی برای مساوی نیز مبلغی را در نظر گرفته. به طور مثال هر برد و تساوی در لیگ قهرمانان آسیا به ترتیب ۵۰ و ۱۰ هزار دلار برای تیمی که امتیاز کسب کرده پاداش به ارمغان میآورد. صعود از یک هشتم ۱۰۰ هزار دلار، راه یابی به یک چهارم نهایی ۱۵۰ هزار دلار، رسیدن به نیمه نهایی ۲۵۰ هزار دلار و حضور در فینال نیز ۹۰ هزار دلار به همراه خواهد داشت.
از بین رفتن فضای رقابت
همان طور که مشاهده کردید رقم پرداختی به باشگاهها در مراحل حذفی با هم تفاوت دارد و این طور نیست که تیم قهرمان به اندازه تیمی که در مرحله ابتدایی حذف شده یکسان باشد. اما در فوتبال ایران به آن صورت چیزی به اسم پاداش وجود ندارد و تبلیغات محیطی و بلیت فروشی فینال حذفیاش که به نوعی حکم همان جایزه را دارد بین همه باشگاه ها تقسیم می شود! اگر فدراسیون فوتبال تصور می کند با این قانون عجیب، عدالت را بین همه تیم ها برقرار کرده سخت در اشتباه است، زیرا با این تصمیم خود به تیمهایی که بیشتر تلاش کرده اند اجحاف کرده و کاری می کند که فضای رقابت از بین برود و تیم ها با کمترین انگیزه در جام حذفی شرکت کنند. شاید یکی از دلایلی هم که باعث شده باشگاه ها به آن صورت این مسابقات را جدی نگیرند همین موضوع باشد.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران