ناگفته های وطنخواه از دربی 6تایی و لقب رضا فاکتی
کدخبر (34492) |
27 فروردین 1401 | ساعت 08:33
0
95
به گزارش سرخ نیوز وبه نقل از ایسنا، نام رضا وطنخواه با نام مرحوم پرویز دهداری عجین شده است؛ مردی که در سالهای مربیگری دهداری در تیم ملی، دست راست او بود.وطنخواه در جوانی به علت عملکرد خوب و مستحکمش در خط دفاعی، به تاسی از بازیکن تیم ملی ایتالیا و اینتر میلان، لقب "فاکتی" را از هواداران پرسپولیس گرفته بود. با اتمام دوران فوتبالش، مربیگری را کنار دست دهداری شروع کرد و حالا در گوشهای آرام و به دور از هیاهو، دوران بازنشستگی خود را طی میکند.
رضا وطنخواه متولد ۲۰ بهمن ۱۳۲۵ است و در ۷۶ سالگی خاطرات و اتفاقات کوچک و درشت دوران فوتبالش را زیر و رو میکند و در آخر میگوید از زندگیاش راضی است و حسرت هیچ چیزی را نمیخورد. در ادامه این گفتوگو را میخوانید:
در دوران فوتبالتان به شما لقب "فاکتی" داده بودند. ماجرای این لقب چیست؟
(میخندد) ای بابا! آن زمان تیم ملی ایتالیا و باشگاه اینتر میلان بازیکنی به اسم فاکتی داشت که کاپیتان این دو تیم بود. فوتبال من خوب بود و اولین بازیکن بودم که به او لقب میدادند. نمیدانم از کجا شروع شد اما تماشاگران این لقب را داده بودند.فوتبال گل زدن و گل خوردن است دیگر. حالا می آیند گلزنی را بزرگ می کنند. من خجالت میکشم که به من رضا فاکتی بگویند. ما در گذشته ماندهایم. برای همین است که عقب میافتیم. من رضا فاکتی بودم که بودم. به بغل دستی من چه ربطی دارد که بخواهم این لقب را بزرگ کنم؟ باید از گذشته درس بگیریم. نه اینکه فخر بفروشیم.
چرا زود از فوتبال خداحافظی کردید.
در ۳۱ سالگی خداحافظی کردم. زمانی بود که عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی شریف شده بودم و دوست داشتم بیشتر تدریس کنم. وقتی جوانتر هم بودم، بیشتر دوست داشتم در دنیای علم باشم. خیلی هم اصرار کردند که از فوتبال خداحافظی نکنم اما دوست داشتم تمرکزم را روی علم بگذارم. به خصوص علی پروین خیلی اصرار کرد و من هم توان بازی کردن داشتم ولی دیگر نمیخواستم روی زمین چمن پا بکوبم. در عوض دوست داشتم فعالیت مربیگری را ادامه دهم. به جای من محمد پنجعلی در پرسپولیس بازی کرد که بازیکن بزرگی هم شد.
در پرسپولیس هم مربیگری کردید؟
در دوران سرمربیگری مهراب شاهرخی دستیار او بودم. دوست داشتم خودم مسئول تیم باشم و مربیگری را از تیم نادر در سطح دوم فوتبال ایران شروع کردم و در تیمهای مختلف مثل پرسپولیس، تراکتور، سپاهان، مس کرمان، پتروشیمی تبریز، راه آهن، نیروی زمینی و این اواخر هم در تیمهای سردار بوکان و زنجان مربیگری کردم.
شما در داربی سال ۵۲ که با برتری ۶ بر سفر پرسپولیس مقابل تاج تمام شد، حضور داشتید. از آن بازی هیچ فیلمی هم نیست اما روایتهای مختلفی وجود دارد.
حقیقت امر این است که یک اتفاق خاص رقم خورد. به علت برگزاری جام کشتی «آریا مهر» دوربینهای تصویربرداری در ورزشگاه آزادی حضور نداشتند اما ورزشگاه مملو از جمعیت بود. هیچ کسی هم به طور شخصی فیلم برداری نمیکرد. کسانی که دوست ندارند واقعیت را قبول کنند، میگویند ۶ بر صفر درست نیست اما روزنامهها و جراید بازی را پوشش داده بودند. اتفاق نادری بود. فکر نمیکنم دیگر هیچ وقت این بازی با اختلاف ۶ گل تمام شود.
قبل از بازی شرایط چطور بود و بعد از آن چه حسی داشتید؟
در آن زمان فوتبال به این شکل نبود. بازیکنان به طور دلخواه قبل از بازی گرم میکردند و من هم عضو تیم ملی بودم. به همین دلیل رفاقتی با غلامحسین مظلومی داشتم و با هم صمیمی بودیم. غلامحسین به من گفت "رضا اگر شما را ببریم، تیمسار خسروانی به هر نفر ۳۰۰۰ تومان پول میدهد." به او گفتم "غلامحسین اگر تماشاگری در ورزشگاه نبود میگذاشتم ما را ببرید که به ۳۰۰۰ تومان برسی!" وقتی بازی را بردیم به علی پورینل که بچه زبلی بود گفتم ماجرا چه بوده و او هم با مرحوم عبده (مدیرعامل پرسپولیس) صحبت کرد و او هم به هر نفر ۳۰۰ تومن پاداش داد.
۳۰۰ تومان چقدر میارزید؟
خیلی مبلغ خوبی بود. من در کل دوران حضورم در شاهین فقط یک بار و برای دستمزد یک سالم ۵۰۰ تومان گرفته بودم.
این روزها به چه کارهایی مشغول هستید؟
در حال حاضر تدریس میکنم و بعد از عمل جراحی به علت ابتلا به سرطان، سعی میکنم در دانشگاه ورزش کنم.
در یک بازی تشریفاتی با یک تیم برزیلی، دو بار گلزنی کردید. ماجرا چه بود؟
الکی دو گل زدم. من هافبک چپ بودم و همایون بهزادی مهاجم سرزن تیم بود. همایون روی هر دو گل توپ را جلوی پای من کاشت و من هم دو گل الکی زدم.
خیلی عجیب است که اینطور از دو گل خود یاد میکنید.
فوتبال گل زدن و گل خوردن است دیگر. حالا می آیند گلزنی را بزرگ می کنند. من خجالت میکشم که به من رضا فاکتی بگویند. ما در گذشته ماندهایم. برای همین است که عقب میافتیم. من رضا فاکتی بودم که بودم. به بغل دستی من چه ربطی دارد که بخواهم این لقب را بزرگ کنم؟ باید از گذشته درس بگیریم. نه اینکه فخر بفروشیم.
بهترین فوتبالیست حال حاضر ایران کیست؟
فکر می کنم طارمی و آزمون بهترینهای نسل حاضر باشند.
در این سالها چه کسانی خیلی فوتبال خوب و رو به جلویی انجام میدادند؟
علی دایی و علی کریمی بازیکنان شاخصی بودند که در خارج از کشور هم بازی کردند.
مطلب دیگری هست که بخواهید بگویید؟
مرحوم پرویزخان به من میگفت رضا مرنج و مرنجان. مرحوم دهداری همیشه این بیت شعر را میگفت که "این کاخ که میبینی، گاه از تو و گاه از من." میگفت به خاطر شکمی که با یک نان بربری سیر میشود، آدم نباید گردنش جلوی هر کس و ناکسی خم کند.
پیشنهاد سرخ نیوز
در حال دریافت...
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران