جام جهانی 2022 / مادرانی که مراکش را به قلب تاریخ فوتبال بردند
پس از هر برد، بازیکنان مراکش و حتی مربی آنها ولید الرکراکی به دنبال مادران خود میگشتند تا در شادی خود سهیمشان کنند.
پس از هر برد، بازیکنان مراکش و حتی مربی آنها ولید الرکراکی به دنبال مادران خود میگشتند تا در شادی خود سهیمشان کنند.
به گزارش خبرنگار سرخ نیوز، وقتی سوفیان بوفال مراکشی پس از شکست دادن پرتغال در بازی یک چهارم نهایی جام جهانی قطر 2022 در ورزشگاه الثمامه، با مادرش جشن پیروزی گرفت، یکی از دوست داشتنیترین لحظات در جام جهانی قطر رقم خورد. این برد مراکش را به اولین کشور عربی و آفریقایی تبدیل کرد که به نیمه نهایی جام جهانی راه یافت. زمانی که مراکش با صعود به نیمه نهایی تاریخ را با قلب خود مینوشت، بوفال تصمیم گرفت شادی خود را با مادرش تقسیم کند. در حالی که هواداران سرخ و سبز به نشانه قدردانی روی سکوها فریاد میکشیدند، این مادر و پسر در حاشیه ورزشگاه الثمامه می رقصیدند و شادی افسارگسیختهای بروز میدادند. افسانه مراکشی داستان اصلی مسابقات این دوره بوده است. آنها تیمی کوچک و نادیده گرفته شده بودند. حتی صعود آنها از گروهی با حضور پررنگ بلژیک و کرواسی بسیار ضعیف به نظر میرسید. اما مراکش با غلبه بر غولهای گروه، به عنوان صدرنشین راهی مرحله بعد شد. آنها سپس اسپانیا و پرتغال را مبهوت کردند تا به جمع چهار تیم نهایی راه یابند. پس از هر برد، بازیکنان و حتی مربی آنها ولید الرکراکی به دنبال مادران خود میگشتند تا در شادی خود سهیمشان کنند. این فیلمها به طور گسترده در شبکههای اجتماعی به اشتراک گذاشته شد. رقص بوفال فقط یکی از آنها بود. بوفال پس از پیروزی مراکش مقابل پرتغال گفت "مادرم مهمترین فرد در زندگی من است. احساسات در این بازی شما را دیوانه میکند. حمایت خانواده شما مهمترین چیز است". اشرف حکیمی که برای در آغوش گرفتن مادرش به سوی سکوها میرود، تصویری است که با هر بار پیروزی مراکش، تکرار میشد. عکس این جوان 24 ساله که مادرش را در سکوها پس از پیروزی مراکش مقابل اسپانیا در آغوش گرفته بود، در شبکههای اجتماعی بسیار دیده شد. او پس از برد تاریخی مقابل پرتغال دوباره این کار را انجام داد. این مدافع پس از ضربه پنانکا در ضربات پنالتی مقابل اسپانیا و حذف این تیم از جام، تمجیدهای زیادی به دست آورد. او پس از پایان بازی عکسی در کنار مادرش منتشر کرد و نوشت: "دوستت دارم مامان". حکیمی در اسپانیا متولد شده و در آکادمی جوانان رئال مادرید پرورش یافته اما تصمیم گرفته که برای تیم ملی مراکش بازی کند. پدرش حسن در مصاحبهای گفته"من هر روز 100 کیلومتر رانندگی میکردم تا پسرم را به رئال مادرید ببرم. من خوشحالم که حرفه او اینگونه رقم خورده است. دیدن موفقیت او باعث خوشحالی من میشود". این بازیکن پاریسنژرمن همیشه موفقیتهای خود را به پدر و مادرش نسبت میدهم. حکیمی میگوید "ما از خانوادهای میآییم که برای امرار معاش تلاش میکردند. حالا من هر روز برای خانوادهام میجنگم". سفر همسران، دوست دخترها و کودکان به همراه بازیکنان به محل برگزاری مسابقات جام جهانی رایج است. اما فوتبالیستهای مراکشی والدین خود را نیز همراه خود آوردهاند. این بخشی از سیستم پشتیبانی آنهاست. همه آنها مشتاق هستند که فداکاری والدین خود را در مسیری که آنها را به یک ستاره فوتبال تبدیل کرده، برجسته کنند. ولید رکراکی فدراسیون فوتبال مراکش را متقاعد کرد تا خانواده بازیکنان را در قطر دور هم جمع کند. او گفت "موفقیت ما بدون خوشحالی والدین امکان پذیر نیست." رکرای در فرانسه متولد شد و برای تولوز، آژاکسیو، گرنوبل و راسینگ سانتاندر بازی کرد و سپس در سال 2009 به باشگاه مغرب تتوآن رفت. او بازیکن تیم ملی مراکش در جمله جام جهانی 2004 بود. الرکراگی که در ماه اوت به عنوان مربی مراکش انتخاب شد، پس از صعود تیمش به نیمه نهایی برای جشن گرفتن با مادرش، به جایگاه رفت. او بیش از پنج دهه در پاریس اقامت داشته است اما هرگز برای تماشای بازی یا مربیگری رکراکی به سفر نرفته بود. ولید رکراکی اصرار داشت که مادرش به جام جهانی قطر بیاید. فاطمه از اینکه پسرش الهام بخش مراکش برای رسیدن به مرحله نیمه نهایی بود، به خودش میبالید. حالا هر بار که شیرهای اطلس غرش میکنند، حمایت بی سر و صدا و فداکاریهای بزرگ مادرانشان را به یاد میآورند.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران
کاربر سایت