بازنشستگی موقت برندون مورنو

به گزارش خبرنگار سرخ نیوز، قهرمان سابق 2 دوره دسته وزنی مگس وزن ( 57 کیلوگرم ) سازمان UFC یعنی برندون مورنو اعلام کرد که پس از شکست خوردن در مقابل برندون رویوال میخواهد برای مدتی از دنیای مبارزات فاصله بگیرد.

او در مصاحب اخیر خود در این باره گفت: «فکر میکنم که توی ذهنم به حداکثر چیزی که میخواستم رسیدم و خسته هستم. این به معنی خداحافظی و بازنشستگی نیست. این فقط به معنای استراحت و انتظار منه تا دوباره بدنم ریکاوری کنه و مهم تر از همه، ذهنم از آشفتگی در بیاد و دوباره متمرکز بشه. آخرین باری که این اتفاق افتاد من برگشتم و قهرمان جهان شدم. دوست دارم که فکر کنم دوباره میتونم این کارو بکنم و وقتی برگشتم با تمام قدرت رو به جلو خواهم رفت. به نظر خودم هنوزم یک مبارز فوق العاده هستم و تمام مهارت ها و کیفیت های لازم برای قهرمانی مجدد را دارم.»

مورنوی 30 ساله که 21 پیروزی، 8 شکست و 2 تساوی در کارنامه دارد، نقش کلیدی و مهمی در زنده نگه داشتن دسته وزنی مگس وزن در چند سال اخیر ایفا کرده است. او موفق شد 2 مبارزه از 4 مبارزه خود با دیویسون فیگوریدو را پیروز شود و 2 بار صاحب کمربند شود و سال گذشته بود که در یک مبارزه جذاب و پایاپای با رای غیر متحد داوران به الکساندر پنتوژا باخت و کمربند قهرمانی را از دست داد.

او در توضیحات بیشتر در مورد این تصمیمش گفت: «چی میتونم بگم؟ حتی بعد از گذشت 1 ماه از باختم هنوزم نتونستم هضمش کنم. خوشحالم از اینکه در وطن خودم مبارزه کردم و مورد تشویق هواداران مکزیکی قرار گرفتم چون آخرین بار سال 2019 اونجا بودم. از یه طرف خیلی خسته کننده بود واسم که این همه تمرین کردم و یک کمپ تمرینی خوب داشتم اما باختم. تونستم از مصدوم شدن جان سالم به در ببرم و خیلی خوب تمرین کنم ولی در نهایت نتونستم پیروز بشم. حالا من 2 شکست متوالی تجربه کردم اما خب 2 شکست عجیب و غریب بود. شکست های نزدیکی بود که میتونیم در مورد حق پیروزی برای من در این مبارزات صحبت کنیم.

البته خب واضحه که در نهایت باخت باخته و نمیشه تغییرش داد. هر چند که یکیشون بعد از مبارزه با من به بیمارستان رفت و اون یکی هم با ویلچر از سالن خارج شد ولی من پیروز نشدم. پس با وجود این 2 شکست باید تغییراتی اعمال بشه. حس میکنم در جایگاهی از زندگیم هستم که تمام تلاش و فداکاری لازم رو میکنم اما نتیجه نمیگیرم و این کلافه کنندست. این چیزیه که واقعا منو ناراحت میکنه اما من آدمی هستم که همیشه یه راهی برای برگشت پیدا میکنم. فکر میکنم جدا از همه ی بحث های فنی، خیلی خسته هستم. از رسانه ها و سوالات تکراریشون و فشار بی امان خستم. فکر میکنم حتی دیگه یک لحظه آزاد هم ندارم و چند ساله که این بار و فشار روی شونه های خودم احساس میکنم.

به نقطه ای رسیدم که استرس گرفتم و میخوام یکم استراحت کنم. نمیگم که 100% ام ام ای رو برای همیشه کنار میزارم اما برای مدتی ازش فاصله میگیرم تا با خانوادم وقت بگذرونم و یه آدم عادی باشم. با دخترانم باشم و کارای جدید بکنم. خیلی چیزا هست که انجام ندادم چون تمام وقت و تمرکزم روی تمرین کردن بوده. فعلا قول میدهم که به مبارزه کردن ادامه خواهم داد و تمام کارای لازم برای برگشت قویتر و پیدا کردن مسیر درست رو انجام خواهم داد. خودم میخوام که دوباره برگردم و انجامش خواهم داد. دوباره قهرمان خواهم شد. فقط ذهنم و جسمم به کمی استراحت نیاز داره.»