برزیل تا ایران ، دنیای وارونه بدنسازی | از کریس بامستد تا صادق بوقی و استاد سینتول!
محبوبیت بدنسازی در برزیل روز به روز بیشتر میشود و تاثیر این محبوبیت در جنبههای مختلف این ورزش قابل مشاهده است.
به گزارش خبرنگار سرخ نیوز، اگر محبوبیت ورزش بدنسازی را در کشورهای مختلف جهان در نظر بگیریم، ایران و برزیل به طور قطع در صدر این لیست قرار خواهند داشت.
این موضوعی نیست که به عنوان یک رسانه ایرانی به آن اشاره کنیم.
جوامع بدنسازی در کشورهای خارجی آرزوی رقابت در استیجی با حال و هوای استیجهایی که در ایران برگزار میشوند و حتی اگر برخی حرکات تند را هم از کاربران ایرانی در شبکههای اجتماعی دیده باشیم، بازهم شور و هیجان مخاطبان ایرانی بدنسازی زبانزد عام و خاص است و مشابه این را هم میتوان در برزیل مشاهده کرد.
اما اگر شور و هیجان هواداران بدنسازی را کنار بگذاریم، ورزش بدنسازی به عنوان یک صنعت در ایران و برزیل به هیچ عنوان قابل قیاس نیست، نه در بعد سوشال مدیا، نه در بعد مارکتینگ، در نه تجارت مکمل و نه در هیچ بعد دیگری!
حسرت برزیلیها و بی توجهی به بدنسازان ایرانی
برزیلیها در هیچ کدام از دستههای مردان مستر المپیا تا به امروز قهرمان نداشتهاند. در دسته اوپن که اصلا جای صحبتی نیست و امروز رافائل براندائو و مارسلو دی آنجلیس به عنوان بهترین بدنسازان برزیلی این دسته، آرزوی حضور در میان 5 بدنساز مستر المپیا را دارند.
در فیزیک کلاسیک، رامون دینو یک چهره درخشان است اما سایر برزیلیها همچون گابریل زانکانلی و فابیو جونیو عملا موفقیتی در مستر المپیا نداشتهاند. در فیزیک مردان وضعیت بهتر است اما همچنان خبری از قهرمانی نیست.
این در حالی است که در سالهای اخیر، هادی چوپان به عنوان یک بدنساز ایرانی به قهرمانی در مستر المپیا رسیده و از زمان ورودش به این مسابقات در سال 2019، همواره در میان 4 بدنساز برتر بوده و اگر مستر المپیا 2020 که هادی چوپان دو روز مانده به مسابقات به آمریکا رسید، در پیش داوری سرحال نبود و در شب نهایی نفر دوم استیج از دید داوران بود را کنار بگذاریم، او هیچ گاه کمتر از سومی در مستر المپیا را تجربه نکرده است.
افتخاری که برای کل بدنسازان برزیلی یک آرزوست. بهروز تابانی سال گذشته در برزیل و در میان برزیلیهای متعدد فاتح آرنولد کلاسیک آمریکای جنوبی شد و بازهم پشت سد ویزا ماند. وحید بادپی در اولین تجربه مستر المپیایی خود بالاتر از گابریل زانکانلی و فابیو جونیو قرار گرفت و علی فولادوند نیز در برزیل هر دو بدنساز را در یک استیج شکست داد.
این از کیفیت بدنسازان ایرانی، اما در سایر جوانب چه خبر است؟ گرگ ایرانی تا قبل از قهرمانی در مستر المپیا حتی مورد توجه رسانههای ایرانی هم نبود. حتی بیراه نیست اگر بگوییم شکست او در سال 2023 نسبت به پیروزیاش در سال 2022 با آب و تاب بیشتری انعکاس داده شد. وحید بادپی؟ در اولین حضورش در مستر المپیا 2023 نهم شده و حال صفحه اینستاگرامیاش که یکی از راههای کسب درآمد برای وی بوده مسدود شده!
اتفاقی که برای بسیاری از افراد دیگر افتاده و خیلی زود حل و فصل شده اما نه برای این بدنساز ایرانی که در هند و تایلند قهرمان شده و در آمریکا بسیاری را شگفت زده کرده. این روزها نهایتا میتوان وحید از صفحات دیگر بدنسازان دید زد، آن هم در روزهایی که رقبای اصلی وی در مستر المپیا به مانند مایکل دابول و وسلی ویسرز به طور پیوسته آپدیتهای بدنی از خود به اشتراک میگذارند.
از بهروز تابانی بگوییم؟ چه بگوییم؟ دو سال حسرت مستر المپیا به دلش ماند و کسی حتی نپرسید مشکلت چیست. به بهانه ورزش حرفهای احدی به او کمک نکرده اما آیا به عنوان یک ایرانی که در رومانی و برزیل با نام ایران به قهرمانی رسیده و به دنبال درخشش در خاک آمریکا بوده هم نباید به او کمک میشده؟
آن سوی استیج، برزیلیها و تحقق رویاهای محال
رامون دینو با نایب قهرمانیهای متوالی در مستر المپیا به محبوبترین چهره بدنسازی برزیل تبدیل شده است. هضم آن برای ما ایرانیها دشوار خواهد بود، اما محتواهای ویدیویی رامون در یوتیوب به مانند برنامههای تلویزیونی مورد استقبال مخاطبان برزیلی قرار میگیرد و بسیاری در برزیل با تماشای رامون، به بدنسازی علاقهمند شدهاند، مقایسه کنید با اتفاقی که برای وحید بادپی افتاده!
برزیلیها اخیرا کریس بامستد را به کشورشان دعوت کردند و سی بام چند روزی مهمانشان بود. حالا اتفاق دیگری رخ داده، کارلوس توماس جونیور بدنساز دسته اوپن راهی برزیل شده و از مدتی پیش در این کشور تمرین میکند. تونیو بارتون نفر هشتم مستر المپیا و ارین بنکس قهرمان پیشین دسته فیزیک مستر المپیا نیز روز گذشته راهی برزیل شدند و در رویدادهای بدنسازی این کشور حضور خواهند داشت. از گود ویتو هم که چند سالی است تصمیم به سکونت در این کشور گرفته هم بگذریم!
مسائلی که به گردش مالی بیشتر و رشد این ورزش کمک شایانی خواهد کرد. مقایسه کنید با آنچه در ایران رخ میدهد. مهمان خارجی؟ اینجا حتی احترام قهرمانان داخلی هم حفظ نمیشود و نهایت برنامهریزی برای مسابقات، دعوت از صادق بوقی است و سرگرم کردن حاضرین با استاد سینتول!
قاب برزیلی و حسرت ایرانی
برزیلیها قهرمان المپیا ندارند اما تا دلتان بخواهد برنامهریزی و همدلی دارند! چندی پیش یک ویدئویی از بدنسازان برزیلی حاضر در آرنولد کلاسیک منتشر شد، قابی حسرت انگیز برای مخاطبان ایرانی، قابی مشترک از رامون دینو، رافائل براندائو، مارسلو دی آنجلیس و دیگو مونتهنگرو. به راستی شما آخرین بار کی هادی چوپان، بهروز تابانی، وحید بادپی و علی فولادوند را در یک قاب دیدهاید؟
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران