سلبریتی هایی که به استقبال 50 سالگی می‌روند/ لئوناردو دی کاپریو، کریستین بیل، ویکتوریا بکهام و پنه لوپه کروز

به گزارش سرخ نیوز، برای برخی، شوکه کننده‌ترین فرد این لیست، لئوناردو دی کاپریو، بازیگر جوان تایتانیک است که برای اولین بار به عنوان یک بازیگر کودک در تلویزیون به شهرت رسید و از آن زمان تا الان، روی پرده نقره‌ای حضور داشته است.

سلبریتی دیگر، ویکتوریا بکهام است.

او اسپایس گرلی است که الان طراح مد شده و هنوز به نظر می رسد که سی و چند ساله باشد.

در این گزارش نگاهی می کنیم به سلبریتی هایی که در آستانه رسیدن به این نقطه عطف مهم در زندگی شان هستند.

لئوناردو دیکاپریو

متولد: 11 نوامبر 1974
او هنوز 49 ساله نشده و تا پایان سال 2024 هم به سن 50 سالگی نخواهد رسید.

این ستاره سینما، با چهره زیبا و هنر بازیگری فوق العاده‌اش که جوایز زیادی را برایش به همراه داشته (او یک جایزه اسکار هم در کلکسیونش دارد) در لس آنجلس به دنیا آمد و در اواخر دهه 1980 بازی در تبلیغات را آغاز کرد. در اوایل دهه 1990، او نقش‌های تکراری در برنامه‌های تلویزیونی مختلف، مثل «مسائل اولیه» و «پدر و مادری» داشت. اولین بازی مهم او در فیلم «زندگی این پسر» (1993) با همراهی رابرت دنیرو و الن بارکین بود.

دی کاپریو برای بازی در نقش یک پسر ناتوان از رشد، در کنار جانی دپ و جولیت لوئیس در فیلم چه چیزی گیلبرت گریپ را آزار می‌دهد (1993) مورد تحسین قرار گرفت. سپس زمانی که با کلر دینز در فیلم رومئو + ژولیت (1996) و کیت وینسلت در تایتانیک (1997) کار کرد، به یک نوجوان محبوب تبدیل شد.

استعداد او برای بازیگری در درام های سال 2002 به نامهای «اگه می‌تونی منو بگیر» و «دارودسته‌های نیویورکی» ثابت شد. او با بازی در فیلم‌های «هوانورد» (2004)، «الماس خونین» (2006)، «رفتگان» (2006)» و جاده انقلابی» (2008)» مورد توجه زیادی قرار گرفت. فروش باکس آفیس برای فیلم های «تلقین» (2010)، «جنگوی زنجیر گسسته» (2012)، «گرگ وال استریت» (2013) خوب به نظر می رسید. بهترین کار او در درام جذاب «بازگشته» (2015) بود که برای آن برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد شد.

لئو در فیلم «روزی روزگاری در هالیوود» (2019) در کنار «برد پیت» حضور پیدا کرد. فیلم بعدی او «بالا رو نگاه نکن» (2021) با جنیفر لارنس فیلم جالبی نبود، اما آینده او روشن به نظر می رسد. بازی بعدی او را می توان در فیلم «قاتلان ماه کامل» مارتین اسکورسیزی با بازی لیلی گلداستون دید. دی کاپریو، بنیانگذار بنیاد لئوناردو دی کاپریو است، یک سازمان غیرانتفاعی که به ارتقای آگاهی زیست محیطی اختصاص دارد. او که پیام آور صلح سازمان ملل است، مرتباً از اهداف خیریه حمایت می کند.

طی سال ها، زندگی عاشقانه او، خوراک روزنامه‌ها بوده، چون با بیش از دوجین مدل از جمله ژیزل بوندشن و بار رافائلی در ارتباط بوده است.

ویکتوریا بکهام

متولد: 17 آوریل 1974
این اسطوره بریتانیایی، ویکتوریا کارولین آدامز، در هارلو، اسکس، انگلستان متولد شد. او در دهه 1990 به عنوان عضوی از گروه دخترانه Spice Girls که در آن به او لقب Posh Spice را داده بودند، به شهرت رسید. بعد از جدایی گروه Spice Girls در سال 2001، بکهام با ویرجین رکوردز قرارداد امضا کرد که در آن اولین آلبوم انفرادیش را با نام خودش منتشر کرد.

ویکتوریا همچنین به نظر می‌رسد که عاشق بازی کردن در برنامه‌های رئالیتی شو است، چون در بسیاری از این برنامه ها حضور داشته، از جمله: رازهای ویکتوریا (2000)، ویکتوریا بکهام بودن (2002)، بکهام‌های واقعی (2003)، ویکتوریا بکهام- یک مایل در کفش‌هایش (2004) و ویکتوریا بکهام- پیش به سوی آمریکا (2007). او از آن زمان، در یکی از قسمت‌های سریال بتی زشت (2007) ظاهر شده و داور مهمان در برنامه‌های پروژه مد (2008) ، تاپ مدل بعدی آلمان (2009) و آمریکن آیدل (2010) بوده است. همسر دیوید بکهام، ستاره فوتبال، در سال 2008 یک برند مد معروف و در سال 2011 یک برند ارزان قیمت راه اندازی کرد.

او الان در سریال مستند جدید نتفلیکس به نام «بکهام» حضور دارد که شامل فیلم‌هایی است که قبلاً هرگز دیده نشده‌اند. این مستند صعود دیوید، از آغاز تا ستاره جهانی فوتبال شدن را دنبال می کند و همچنین به عشق پایدار آنها می پردازد. او و دیوید چهار فرزند دارند: بروکلین، رومئو، کروز و هارپر.

امی آدامز

متولد: 20 اوت 1974
امی آدامز، زیبای مو قرمز همه کاره، در ایتالیا به دنیا آمد و در کلرادو بزرگ شد. او به عنوان یکی از ماهرترین بازیگران زن در ایالات متحده شناخته می شود و میتواند کار کمدی هم بکند. آدامز دو جایزه گلدن گلوب، شش نامزدی جایزه اسکار و دو جایزه «امی ساعات پربیننده» دارد. آدامز کارش را به عنوان یک رقصنده در تئاتر از سال 1994 تا 1998 آغاز کرد و اولین فیلمش را با یک نقش مکمل در دارک کمدی «آخر خوشگل‌ها» (1999) انجام داد.

امی در فیلم استیون اسپیلبرگ، «اگه می‌تونی منو بگیر» (2002) با بازی لئوناردو دی‌کاپریو به موفقیت بزرگی دست یافت، اما تا سال 2005 و در فیلم «جون باگ» که اولین نامزدی جایزه اسکارش را هم به همراه داشت، نتوانست در نقش اصلی ظاهر شود.

فیلم «افسون شده» (2007) او را به یک ستاره سینما تبدیل کرد و سپس مهارت های بازیگریش را در فیلم «تردید» (2008)، سپس فیلم های «مشت‌زن» (2010) و «استاد» (2012) نشان داد.

یکی از بهترین نقش های او به عنوان یک کلاهبردار جذاب و سریع در فیلم جنایی «حقه بازی آمریکایی» (2013) با کریستین بیل و بردلی کوپر بود.
او در فیلم بیوگرافی «چشمان بزرگ» (2014) نقش مارگارت کین را بازی کرد.

بعدها، فیلمها و سریال های «ورود» (2016)، «چیزهای تیز» (2018) و «معاون» (2018) با بازی او اکران شدند. امی با بازی در تئاتر «به‌سوی جنگل» در سال 2012 و تئاتر «باغ‌وحش شیشه‌ای» در سال 2022، توانایی خودش را روی صحنه هم نشان داد. او در سال 2001 با دارن لو گالو آشنا شد، آنها یک سال بعد شروع به قرار گذاشتن کردند و در سال 2008 نامزد کردند. او در سال 2010 دخترشان آویانا را به دنیا آورد. در سال 2015 آنها در یک مراسم خصوصی در مزرعه‌ای در نزدیکی سانتا باربارا، کالیفرنیا ازدواج کردند.

پنه لوپه کروز

متولد: 28 آوریل 1974
او بزرگترین ستاره اسپانیاست. این بازیگر زیبا که پنه لوپه کروز سانچز نام دارد، برنده جایزه اسکار است و در ده ها فیلم انگلیسی زبان حضور داشته است. او همچنین یک جایزه بفتا و سه جایزه Goya و نامزدی برای جایزه «امی ساعات پربیننده» و چهار جایزه گلدن گلوب را در کارنامه اش دارد.
موفقیت بزرگ او به عنوان یک نوجوان، در فیلم خامون خامون (1992) با بازی خاویر باردم که الان شوهرش هم هست، اتفاق افتاد. اما قبل از اینکه با او ازدواج کند، در چندین فیلم آمریکایی هم حضور پیدا کرد.

او در فیلم های «روزگار خوش» (1992)، «چشمانت را باز کن» (1997)، «دون خوان» (1998)، «سرزمین ناهموار» (1999)، «دختر رویاهای شما» (2000) و «زن در بالا» (2000) هم بازی کرده است. او همچنین در فیلم‌های «آسمان وانیلی» (2001)، «کوکائین» (2001)، «دزدان دریایی کارائیب: سوار بر امواج ناشناخته» (2011) ، «مشاور» (2013)، «قتل در قطار سریع‌السیر شرق» (2017)، «همه می‌دانند» (2018) و «مسابقه رسمی» (2022) حضور داشته است. او بیشتر برای فیلمهایش با کارگردان تحسین شده اسپانیایی، پدرو آلمودوار، شناخته می شود.

کروز در فیلم های پدرو مثل «جسم زنده» (1997)، «همه چیز درباره مادرم» (1999)، «ولور» (2006)، «آغوش‌های گسسته» (2009)، «خیلی هیجان زده‌ام» (2013)، «درد و شکوه» (2019)، و «مادران موازی» (2021) بازی کرده است.

اما این وودی آلن بود که با فیلم ویکی کریستینا بارسلونا (2008) که باردم هم در آن نقش آفرینی میکرد، به او کمک کرد تا جایزه اسکار بگیرد.

دیگر نقش هایی که پنه لوپه با آنها موفق شد تا نامزد جایزه اسکار شود، در فیلم های «ولور» (2006)، «نه» (2009) و «مادران موازی» (2021) بود.

کروز به عنوان طراح دوناتلا ورساچه در مینی سریال «ترور جانی ورساچه: داستان جنایی آمریکایی» (2018) که نامزد جایزه «امی ساعات پربیننده» شد، برجسته بود. پنه لوپه با برخی از بازیگران معروف مثل مت دیمون، تام کروز و متیو مک کانهی در ارتباط بوده و بهترین دوستش، سلما هایک است. کروز در سال 2010، با باردم ازدواج کرد و از او دو فرزند دارد: لئو و لونا.

جیمی فالون

متولد: 19 سپتامبر 1974
این کمدین با استعداد تقریباً پنج دهه است که کار کمدی می کند. جیمی فالون در محله بی ریج در بروکلین شهر نیویورک متولد شد. اگرچه او مدتی در لس آنجلس استند آپ کمدی کار میکرد، اما موفقیت بزرگش در شهر نیویورک به عنوان یکی از بازیگران شوی کمدی ان‌بی‌سی «پخش زنده شنبه شب» اتفاق افتاد. جیمی به مدت شش سال، از سال 1998 تا 2004، در این برنامه حضور داشت. فالون یکی از مجریان بخش به روز رسانی آخر هفته این برنامه بود که اغلب او را با تینا فی کار می کرد. او این شو را ترک کرد و در فیلم هایی مثل تاکسی (2004) و «تب هیجانی شدید» (2005) بازی کرد.

جیمی از سال 2009 تا 2014 مجری برنامه «آخرشب با جیمی فلن» بود و سپس مجری برنامه «برنامه امشب با اجرای جیمی فلن» شد. او علاوه بر فعالیت های تلویزیونی، دو آلبوم کمدی و هفت کتاب منتشر کرده که عمدتاً مخاطبان کتاب هایش، کودکان هستند. فالون در سال 2007 با نانسی جوونن، تهیه کننده، ازدواج کرد. او بارها با دوستش درو بریمور کار کرده است. دختران آنها در سال های 2013 و 2014 از طریق رحم جایگزین به دنیا آمدند.

کریستین بیل

متولد: 30 ژانویه 1974
کریستین چارلز فیلیپ بیل، در هاورفوردوست، پمبروکشر از پدر و مادری انگلیسی به دنیا آمد. او در جوانی در فیلم جنگی «امپراتوری خورشید» ساخته استیون اسپیلبرگ در سال 1987 به یک ستاره تبدیل شد. او در بزرگسالی برای بازی در نقش قاتل سریالی، پاتریک بیتمن، در دارک کمدی «روانی آمریکایی» (2000) و نقش اصلی در فیلم هیجانی-روانشناختی «ماشینیست» (2004) مورد ستایش قرار گرفت.

در سال 2005، او نقش ابرقهرمان بتمن را در فیلم بتمن آغاز کرد و دوباره در فیلم شوالیه تاریکی (2008) و «شوالیه تاریکی برمی‌خیزد» (2012) بازی کرد. این فیلم ها، یکی از پردرآمدترین فرنچایزهای سینما است.

بعدها او در فیلم های «پرستیژ» (2006)، فیلم اکشن «رستگاری نابودگر» (2009)، درام جنایی «دشمنان ملت» (2009)، فیلم حماسی «خروج: خدایان و پادشاهان» (2014) و فیلم ابرقهرمانی «ثور: عشق و تندر» (2022) نقش آفرینی کرد.

او با بازی در نقش بوکسور معروف، دیکی اکلوند، در فیلم بیوگرافی «مشت زن» در سال 2010 برنده جایزه اسکار و جایزه گلدن گلوب شد. او برای فیلمهای «حقه بازی آمریکایی» (2013)، «رکود بزرگ» (2015) و «معاون» (2018) نامزد جایزه اسکار شد.

یکی از بهترین عملکردهای او در نقش کن مایلز، راننده ماشین مسابقه، در درام ورزشی «فورد در برابر فراری» (2019) با بازی مت دیمون بود. بیل در سال 2000 در لاس وگاس با ساندرا بلازیک، مدل سابق، ازدواج کرد. این زوج یک دختر و یک پسر دارند.