فیزیک خارق العاده آرنولد شوارتزنگر ، نمادی برای دنیای ابرقهرمانان
فیزیک آرنولد شوارتزنگر، اسطوره بدنسازی، هنوز هم به عنوان یک الگو برای طراحی ابرقهرمانان کمیک بوکی محسوب می شود.
به گزارش خبرنگار سرخ نیوز، در طول دهه گذشته، هالیوود شاهد رشد چشمگیری در فیلمهای ابرقهرمانی بوده است. ژانری که زمانی به سختی می توانست در باکس آفیس سر و صدا ایجاد کند، الان بر آن حکومت می کند. چندین فیلم ابرقهرمانی جای خودشان را در بین بیست فیلم برتر تاریخ پیدا کرده اند. با این حال، همراه با ظهور ژانر ابرقهرمانی کامیک بوک ها، مرد پیشرو هالیوود هم به صحنه آمد. بازیگرانی مثل کریس همسورث، کریس ایوانز که قبلاً فقط خوش اندام بودند، الان قوی و عضلانی شدند.
در همین حین، بازیگرانی مثل کریس پرت هم تغییرات شگفت انگیزی در بدنشان به وجود آوردند تا بتوانند در نقش شخصیت های کتابهای مصور، بازی کنند. این بازیگران تقریباً برای هر فیلمی، بدون در نظر گرفتن ژانرش، باید اندامشان را حفظ کنند. از این رو داشتن فیزیک خوب تقریباً به یک قانون ناگفته برای بازیگران اصلی تبدیل شده است. با این حال، این آرنولد شوارتزنگر بود که این ترند را شروع کرد و نه بازیگران اولین فیلم های MCU و DCEU.
در واقع، این آرنولد شوارتزنگر بود که چیزی که الان به عنوان فیزیک ابرقهرمانی هالیوود شناخته می شود را ایجاد کرد. اگر می خواهید بدانید که او چطور این کار را کرد، باید نگاهی کنیم به شرایط منحصر به فردی که اوک اتریشی را به سمت فیلمنامه فیلم کونان بربر (1982) سوق داد. برنده هفت بار عنوان مستر المپیا که در آن زمان بازنشسته شده بود، استانداردی را برای فیزیک ابرقهرمانی کامیک بوک ها تعیین کرد.
او این استانداردها را چندین دهه قبل از اینکه در اواخر دهه 2010 عادی شوند، ایجاد کرد. با این حال، مسیر او برای ایفای نقش شخصیت های کامیک بوکی، مسیر سختی بود.
آرنولد شوارتزنگر از پیشینیانش جلو زد
اسطوره بدنسازی، در کودکی مجلاتی را دید که استیو ریوز و رج پارک در آن حضور داشتند. این بدنسازهای اسطورهای دهه 50 و 60، الهام بخش آرنولد شوارتزنگر جوان بودند. با این حال، ریوز و پارک، آرنولد را ترغیب نکردند که فقط یک بدنساز شود. برنده پنج عنوان مستر یونیورس، اسطوره اش را در نقش هرکول در فیلم های هالیوود هم دید و شیفته ایده تبدیل شدن به یک سوپر استار هم شد.
بنابراین، این بدنساز جوان مسیر پیشینیانش را دنبال کرد. آرنی عناوین مستر اروپا، مستر جهان و مستر المپیا را به دست آورد. این مرد اتریشی به نماد دنیای بدنسازی تبدیل شد و حتی در فیلم هرکول در نیویورک (1970)، در نقش نیمه خدای یونان هم بازی کرد. با این حال، کار پیدا کردن برای اسطوره بدنسازی سخت بود.
تهیه کنندگان و مسئولان انتخاب بازیگر، به آرنی می گفتند که او بیش از حد قد بلند و بیش از حد عضلانی است، لهجه غلیظی دارد و تلفظ نامش برای آمریکایی ها سخت است. در واقع، در اوایل کارش، او با نام آرنولد استرانگ در چندین فیلم ظاهر شد. با این حال، این شرایط و ویژگیهای بدنی مستر المپیای 111 کیلوگرمی، باعث شد که او برای نقش کونان بربر مناسب باشد.
مستند 1977 Pumping Iron، آرنی و چند بدنساز دیگر را در کانون توجه قرار داد و شوارتزنگر از این موقعیت استفاده کرد. او کلیشه هایی را که قبلاً پیدا کردن کار را برای او سخت کرده بود، در هم شکست و به رفع تصورات غلط در مورد این ورزش کمک کرد. در سال 1982، آرنی در این جنبه ها، از اسطوره هایش پیشی گرفته بود. با این حال، هنوز اتفاقات بهتری در راه بود.
آرنولد شوارتزنگر برای بازیگری وزن کم کرد
شوارتزنگر با وجود اینکه برنده جایزه گلدن گلوب در سال 1976 شد، به سختی میتوانست در سینما، از هویت بدنسازیش جدا شود. اما فیلم Conan کونان بربر دقیقاً باعث شد که او بتواند از زیر سایه هویت بدنسازیش در هالیوود دربیاید. بدنساز یک متر و نود سانتی عضلانی، انگار یکی از شخصیت های کامیک بوک بود که زنده شده است.
با این حال، کارگردان فیلم، جان میلیوس، به برخی از ایرادات اشاره کرد. چون آرنی فیزیک یک قهرمان المپیا را داشت، میلیوس گفت که هیکل او بیش از حد عضلانی است. با این حال، برخلاف بسیاری از افراد دیگری که در اوایل کار آرنی، او را به همین دلیل رد می کردند، میلیوس گفت که این بازیگر باید فقط کمی از عضله هایش کم کند و روی مهارت های هنرهای رزمیش تمرین کند. بنابراین، شوارتزنگر ددلیفت های 300 کیلویی را کنار گذاشت و لاغر شد. آرنی در مورد ملاقاتش با میلیوس میگوید:
من برای اینکه یک بربر باشم، خیلی عضلانی بودم.
اسطوره بدنسازی در یک دوره طولانی، هنرهای رزمی مختلفی را آموزش دید. آرنی تمریناتش را تغییر داد تا حرکات کاربردی و ورزشی بیشتری یاد بگیرد. او شنا می کرد، می دوید و در اسب سواری مهارت داشت. بازیگر فیلم ترمیناتور شمشیربازی را هم از استاد شمشیرزنی، کیوشی یامازاکی، یاد گرفت. در نتیجه، شوارتزنگر حدود 11 کیلو عضله از دست داد و از شرایط آماده برای رقابت، خارج شد. با این حال، شوارتزنگر هنوز هم عضلانی بود و اندامش تراشیده و قدرتمند به نظر می رسید. به این شکل بود که فیزیک ابرقهرمانی کامیک بوک ها، متولد شد.
آرنولد شوارتزنگر جلوتر از زمانش بود
آرنولد شوارتزنگر فیزیکی داشت که به معنای واقعی کلمه، تجسم کاراکترهای کامیک بوک بود. او به اندازه روزهای مستر المپیایش عضلانی نبود. با این حال، اندام شوارتزنگر، هنوز از مردان معمولی بهتر و قویتر بود. امروزه، بازیگران هالیوود هنوز هم از استانداردهایی پیروی می کنند که آرنولد شوارتزنگر در سال 1982 برای خوش اندامی تعیین کرد. بازیگرانی که ابرقهرمانان را به تصویر می کشند، فیزیک عضلانی دارند و در اطرافشان، هاله ای ترسناک، با اعتماد به نفس و قدرتمند را که مناسب کاراکترهایشان است، ایجاد می کنند. با این حال، هیچ کدام از آنها شبیه بدنسازان حرفه ای نیستند و در مسابقات بدنسازی هم برنده نمی شوند.
در دهه 80، همه تلاش کردند تا با استانداردهای شوارتزنگر همراه شوند. اندام عظیم او، بزرگترین رقیبش، سیلوستر استالونه، را مجبور کرد که از همین روش پیروی کند. در حالی که این بازیگر برای بازی در فیلم راکی (1976)، فیزیک چشمگیری ساخته بود، در دهه 80 بیشتر عضلانی شد و برای رقابت با این بدنساز افسانه ای، آمادگی بیشتری پیدا کرد. فیزیک بدنی آرنی نقش مهمی را هم در به دست آوردن نقش ترمیناتور ایفا کرد. جای تعجب نیست که مجموعه استانداردهای آرنی با کونان بربر، به طرح اولیه ابرقهرمانان کتاب های مصور امروزی تبدیل شده است. در واقع، بازیگرانی مثل کریس همسورث و داماد آرنی، کریس پرت، اعتراف کرده اند که اوک اتریشی، بت بدنسازیشان بوده است.
افزودن دیدگاه
دیدگاه کاربران