آرش رهبر ؛ فیلسوفی که می‌توانست اولین قهرمان ایرانی مستر المپیا باشد!

به گزارش خبرنگار سرخ نیوز، آرش رهبر یکی از چهره‌های جذاب ایرانی در دنیای بدنسازی است. این بدنساز که از دوران کودکی راهی آمریکا شده در واقع می‌توانست نخستین بدنساز ایرانی باشد که در مستر المپیا به قهرمانی رسیده است.

آرش رهبر در سال‌های حضور خود در دنیای مسابقات یکی از مدعیان دسته فیزیک کلاسیک بود و در سال‌های آغازین اضافه شدن این دسته به مستر المپیا نایب قهرمانی، چهارمی، پنجمی و هشتمی را تجربه کرد.

او سابقه قهرمانی در استیج‌های مهمی چون نیویورک پرو و پیتسبورگ را داشته و در آرنولد کلاسیک اوهایو نیز نایب قهرمانی را تجربه کرده است.

رهبر این روزها از فضای بدنسازی نسبتا دور است و فعالیت چندانی در شبکه‌های اجتماعی ندارد، با این حال بدون تردید او یکی از مهم‌ترین چهره‌های بدنسازی ایران در سال‌های اخیر بوده است.

آرش رهبر ، از فیزیک به فیزیک کلاسیک

فیزیک کلاسیک امروزه در کنار دسته اوپن یکی از محبوب‌ترین دسته‌های رقابتی بدنسازی حرفه‌ای است و با وجود اینکه چهره‌های قدیمی‌تر مستر المپیا، فاتح دسته فیزیک کلاسیک را «آقای المپیا» نمی‌دانند اما اسطوره بزرگ دنیای بدنسازی، آرنولد شوارتزنگر، هوادار این دسته است و حتی معتقد است مجسمه ساندو که به فاتح دسته اوپن اهدا می‌شود، در واقع باید به قهرمان دسته فیزیک کلاسیک اهدا شود.

آرش رهبر با اورالی در دسته فیزیک مسابقات NPC آمریکای شمالی در تابستان سال 2014 به کارت حرفه‌ای رسید و در آغاز دوران حرفه‌ای، در دسته فیزیک مردان وارد عرصه رقابت شد. رهبر در سال 2015 حضور در رقابت‌هایی چون پیتسبورگ پرو، نیویورک پرو و پورتوریکو پرو در دسته فیزیک را تجربه کرد و به ترتیب در این رقابت‌ها در جایگاه‌های دهم، پنجم و دوم قرار گرفت.

آرش رهبر در سنین نوجوانی

رهبر در شرایطی در نیویورک پرو 2015 در جایگاه پنجم دسته فیزیک قرار گرفت که برندون هندریکسون که همان سال در مستر المپیا پنجم شد، در استیج نیویورک در جایگاه پایین‌تری از او قرار گرفته بود.

با این حال آرش رهبر در سال 2016 تصمیم به حضور در دسته تازه تاسیس فیزیک کلاسیک گرفت و این آغازی بود بر قهرمانی‌های وی.

آرش رهبر و رقابت میلی متری در مستر المپیا 2016

مستر المپیا 2016 یک رویداد به یادماندنی برای آرش رهبر بود و او در نخستین حضور خود در این رقابت، در فراخوان پایانی همراه با دنی هستر، سادیک هادزوویچ و بریان آنسلی حضور داشت و در نهایت بعد از دنی هستر در جایگاه دوم قرار گرفت. هادزوویچ و آنسلی در این رقابت در جایگاه‌های سوم و چهارم قرار گرفتند و ترنس رافین که بعدها به یکی از مدعیان این دسته تبدیل شد نیز در جایگاه نهم قرار گرفت.

مستر المپیا 2016

آرش رهبر در مستر المپیا 2017 موفق شد از دنی هستر سبقت بگیرد. او باز هم در فراخوان نهایی حضور داشت اما این بار بریان آنسلی به قهرمانی رسید و کریس بامستد در اولین حضورش در المپیا، نایب قهرمانی را تجربه کرد. جرج پیترسون نیز بالاتر از آرش رهبر قرار گرفت و این بدنساز ایرانی چهارمی را تجربه کرد. دنی هستر، ترنس رافین و سادیک هادزوویچ در جایگاه‌های ششم و هفتم قرار گرفتند.

مستر المپیا 2017

او در سال 2018 در آرنولد کلاسیک اوهایو نیز حضور یافت و تنها مقابل قهرمان وقت مستر المپیا، بریان آنسلی ناکام ماند. آرش رهبر در مستر المپیا 2018 با یک پله سقوط در جایگاه پنجم قرار گرفت. به جز آنسلی، بامستد و پیترسون، این بار هنری پیر آنو نیز از سد رهبر گذشت و این بار بدنسازانی چون ریگان گرایمز و ترنس رافین در جایگاه‌هایی پایین‌تر از وی قرار گرفتند.

مستر المپیا 2018

آخرین حضور آرش رهبر در مستر المپیا نیز مربوط به سال 2019 بود، جایی که کریس بامستد اولین قهرمانی خود را جشن گرفت و رهبر به هشتمی رسید. او بعد از المپیا 2019 در دو استیج آلتیمیت واریرز و لژیون پرو حضور یافت و یک نایب قهرمانی و یک قهرمانی پایان حضور او در مسابقات بدنسازی بود. رهبر با قهرمانی در لژیون پرو 2019 جواز المپیا 2020 را در اختیار داشت با این حال تصمیم به کناره‌گیری از مسابقات گرفت، آن هم در شرایطی که هنوز در تاپ 10 المپیا قرار داشت و هنوز به 40 سالگی نرسیده بود.

استیج لژیون پرو 2019، آخرین رقابت آرش رهبر و قهرمانی در استیج رینو

شیفته آرنولد شوارتزنگر، رونی کلمن، کوین لورون و دوریان یتس

آرش رهبر تا 32 سالگی در مسابقات حضور نیافته بود اما این دلیلی بر ورود دیرهنگام وی به بدنسازی نبوده است. پدر آرش، سعید، در ورزش‌های رزمی فعالیت داشت و آرش از همان دوران کودکی به ورزش‌های رزمی علاقه داشت. ورزش‌های آمریکایی مانند فوتبال آمریکایی و بیسبال برای او جذابیت نداشت و او در دوران نوجوانی راه پدرش را ادامه می‌داد. در گفت‌وگویی با مجله فلکس مدعی شده بود که سابقه فعالیت در ورزش‌های رزمی یکی از عوامل موفقیت او در بدنسازی بوده است.

پاهای من همیشه قبل از بالاتنه‌ام به بهترین سطح کاندیشنینگ می‌رسید که این موضوع به ندرت در بدنسازی دیده می‌شود. این امتیازی بود که من از هنرهای رزمی داشتم. از نظر دیسیپلین در تمرینات هم این موضوع کمک زیادی به من کرد. پدر من دیسیپلین بالایی در تمرینات داشت و من هر چه قدر هم کیفیت بالایی ارائه می‌دادم، او باز هم از من ایراد می‌گرفت.

موضوعی که در نهایت از آرش رهبر یک «کمال‌گرا» به معنای واقعی کلمه ساخت و این موضوع بعدها نیز در روند حضور وی در مسابقات دیده شد. ابتدا با تماشای سیلوستر استالونه، بروس لی و آرنولد شوارتزنگر به سوی بدنسازی کشیده شد و بعدها در دهه 90 میلادی و زمانی که آرش در سنین نوجوانی بود، تحت تاثیر ستارگان بدنسازی چون کوین لورون، رونی کلمن، شان ری و دوریان یتس قرار گرفت.

وقتی تو دبیرستان بودم کسی نبود که منو هدایت کنه. من خودم راهمو پیدا کردم و فقط دنبال این بودم که پروتئین کافی به بدنم برسونم. اصلا نمی‌دونستم دارم چیکار می‌کنم ولی روزی 5 وعده غذا می‌خوردم، از کراتین استفاده می‌کردم و شش روز هفته تو تابستون تو باشگاه بودم، وقتی که همه هم سن و سالام مست بودن!

کمال‌گرایی آرش رهبر عاملی بود تا او تا 33 سالگی در مسابقات حضور نداشته باشد. او وقتی وارد رقابت شد که مطمئن بود می‌تواند موفق باشد و همین اتفاق نیز رخ داد. او 18 سال بدون حضور در مسابقات، بدنسازی را ادامه داد و کارهایی را انجام داد که برای یک بدنساز چندان نرمال نیستند. خانواده رهبر رستوران داشتند و او در رستوران هر کاری که لازم بود را انجام می‌داد و بعدها خودش صاحب رستوران شد و سال‌ها بعد به صنعت املاک ورود کرد.

15 سال تمام من حتی یک وعده غذایی رو از دست ندادم. سال 2014 بالاخره تصمیم گرفتم مسابقه بدم و همیشه می‌خواستم در دسته بیلدینگ رقابت کنم ولی خودم رو تو اون سطح ندیدم و رفتم دسته فیزیک!

آرش رهبر و کریس بامستد در باشگاه بو فرانسیس پاورهاوس - سال 2017

اعلام اضافه شدن دسته فیزیک کلاسیک به مسابقات در سال 2015 بهترین خبر ممکن برای آرش رهبر بود. او بلافاصله راهی این دسته شد و درخشید.

وقتی که فیزیک کلاسیک به مسابقات اضافه شد بدون درنگ این دسته رو انتخاب کردم. فیزیک کلاسیک برام مثل یه رویا بود که به واقعیت تبدیل شده بود. من عاشق دسته اوپن بودم، سال‌ها می‌خواستم مثل رونی کلمن باشم اما نمی‌خواستم اون قدرا هم وزن اضافه کنم. من پیتسبورگ رو بردم و باعث غرورم بود اما جشن نگرفتم و بلافاصله رفتم واسه نیویورک پرو و بعدش هم تمام تمرکزم رو مستر المپیا بود. هیچ وقت به رقبام نگاه نکردم و همیشه تمرکزم رو بدن خودم بود.

آرش رهبر، فیلسوفی که می‌توانست اولین قهرمان ایرانی مستر المپیا باشد

6 سال پیش از قهرمانی هادی چوپان در دسته اوپن مستر المپیا، آرش رهبر می‌توانست اولین قهرمان ایرانی مستر المپیا باشد. هر چند نایب قهرمانی او در دسته فیزیک کلاسیک نیز دستاورد بسیار بزرگی بود و در واقع تا امروز بهترین عملکرد یک ایرانی در دسته فیزیک کلاسیک المپیا نیز هم تراز بدترین عملکرد آرش رهبر در 4 سال حضور خود در این رقابت نبوده است.

عکس یادگاری آرش رهبر و مهسا اکبری مهر با استند هادی چوپان در حاشیه مستر المپیا 2023

یک بدنساز کمال‌گرا که از کار در رستوران تا حوزه املاک را تجربه کرده و به فلسفه علاقه‌مند است. آرش رهبر هنوز هم عاشق باشگاه و تمرین است، از گلد جیم در کالیفرنیا تا قبله بدنسازان آمریکایی در ساحل شرقی، بو فرانسیس، هیچ چیز دیگری مانند تمرین به آرش رهبر انگیزه نمی‌دهد و او علی رغم دوری 5 ساله از مسابقات همچنان یک بدنساز سخت کوش است.

آبتین شکرابی دیگر بدنساز ایرانی دسته فیزیک کلاسیک از لقب «بکزیلا» برای آرش رهبر استفاده می‌کند، لقبی که تصویر زیر مهر تاییدی برای آن است.