کارشناسان از UFC 291 می‌گویند؛ پاسخ مفسران وبسایت MMA Fighting به سه پرسش جذاب

به گزارش خبرنگار سرخ نیوز، شنبه شب UFC 291 کلید خواهد خورد و در صدر این رویداد، یکی از هیجان‌انگیزترین مبارزات سال به انجام خواهد رسید. داستین پویریر و جاستین گیجی پنج سال پس از نخستین مبارزه خود، دوباره روبه‌روی یکدیگر قرار خواهند گرفت. جدال قبلی این دو ستاره یو اف سی، عنوان «مبارزه سال» را مال خود کرد و جدال دومشان نیز بر سر کسب کمربند BMF انجام خواهد شد. در UFC 291 علاوه‌بر این، یک جدال فوق‌العاده جذاب دیگر نیز در خواهد گرفت: الکس پریرا مقابل یان بلاهوویچ. این مبارزه‌ای مابین دو قهرمان سابق یو اف سی خواهد بود و اولین تجربه الکس پریرا در دسته نیمه سنگین وزن. اخیراً وب سایت MMA Fighting از سه کارشناس برجسته یو اف سی، یعنی شان الشاتی، الکساندر کی لی و مایک هک، درخصوص مبارزات UFC 291 سه سؤال پرسیده است که جواب‌های آن‌ها را می‌توانید در زیر بخوانید.

آیا مین ایونت UFC 291 بهترین مبارزه سال خواهد شد؟

شان الشاتی:

مسخره است که مبارزه‌ای را پیش از برگزاری آن، یکی از گزینه‌های انتخاب شدن به‌عنوان بهترین مبارزه سال بدانیم. به یاد بیاورید که مبارزه انگانو و لوییس هم قرار بود بهترین مبارزه سال شود اما نتیجه سرانجام چنگی به دل نزد. حقیقت این است که خدایان خون، مایلند در نومیدی ما شنا کنند؛ مخصوصاً هروقت که انتظارات برای در گرفتن یک مبارزه بزرگ به حدود مبالغه‌آمیز خود می‌رسد. ما باید از تجربیات خود در این خصوص درس گرفته باشیم و پیش از آنکه یک مبارزه برگزار شود، آن را واجد هیچ کیفیت از پیش مشخصی ندانیم.

آیا خود من چنین درسی را آموخته‌ام؟ قطعاً نه! با تمام این حرف‌ها، گمان می‌کنم که UFC 291 ظرفیت بسیار بالایی دارد که بهترین مبارزه سال را در خود جای داده باشد. از سال 2012 به این‌سو، داستین پویریر 2 بار و جاستین گیجی 3 بار در بهترین مبارزه سال حضور داشته‌اند. که یکی از آن‌ها مبارزه رو در روی این دو ستاره دسته سبک وزن در سال 2018 بوده است.

به این نکته توجه کنید:

اگر ما حکومت سه ساله‌ی رابی لاولر بر دنیای MMA را کنار بگذاریم، در پنجاه درصد از سال‌های باقی‌مانده، یا داستین پویریر و یا جاستین گیجی در مبارزه سال حاضر بوده‌اند. پس طبیعی است که وقتی این دو مبارز، روبه‌روی هم قرار گیرند، شانس رقم خوردن این اتفاق بسیار بیشتر از قبل نیز بشود.

یا این نکته:

در طی شش سال اخیر، پویریر و گیجی روی هم 9 مرتبه در لیست پنج مبارزه برتر سال حاضر بوده‌اند.

یک نکته جالب دیگر هم اینکه این دو مبارز، از زمان جدال مشهورشان در سال 2018 تابه‌حال، مسیر بسیار مشابهی را طی کرده‌اند. داستین پویریر در طول این مدت، 8 مبارزه را به انجام رسانده است و 6 پیروزی و 2 شکست حاصل کار او بوده است. از 6 پیروزی او، 4 پیروزی با فینیش و 2 پیروزی با دسیژن حاصل شده‌اند. او در طی این مدت، توانسته است مایکل چندلر را شکست دهد. هر دو شکست پویریر در مبارزات کسب کمربند رقم خورده‌اند؛ اولی برابر حبیب نورماگومدوف و دومی برابر چارلز اولیویرا. در سوی دیگر، رکورد جاستین گیجی از سال 2018 به این‌سو نیز دقیقاً مشابه با رکورد داستین پویریر است: او 8 مبارزه انجام داده، 6 بار پیروز شده و 2 بار شکست خورده. 4 پیروزی گیجی با فینیش و 2 پیروزی او با دسیژن رقم خورده‌اند. او نیز در طی این مدت، توانسته است مایکل چندلر را شکست دهد و هر دو شکستش برابر حبیب نورماگومدوف و چارلز اولیویرا حاصل شده‌اند.

تجربیات من در ام ام ای به من آموخته است که هرگز نباید هیچ انتظاری از هیچ مبارزه‌ای داشت. اما به یاد بیاورید که مبارزه مین ایونت UFC 291 هم برای داستین پویریر و هم برای جاستین گیجی، یک مبارزه بسیار حیاتی است. آن‌ها تنها با پیروزی در این جدال، شانس مبارزه بر سر کسب کمربند را پیدا خواهند کرد. آن‌ها هرچه دارند را در این مبارزه رو خواهند کرد. اگر از من بپرسید، گمان می‌کنم که شانس انتخاب شدن یا نشدن مبارزه گیجی و پویریر به‌عنوان بهترین مبارزه سال، پنجاه پنجاه باشد.

کارشناسان از UFC 291 می‌گویند؛ پاسخ مفسران وبسایت MMA Fighting به سه پرسش جذاب

مایک هک:

ما درباره شانس انتخاب شدن به‌عنوان بهترین مبارزه سال در سالی حرف می‌زنیم که تا همینجا مبارزه اسلام ماخاچف و الکساندر ولکانفسکی در آن به وقوع پیوسته است. اما با توجه به مبارزه خونین قبلی میان داستین پویریر و جاستین گیجی و همچنین نمایش اخیر گیجی برابر رافائل فیزیف بدون شک باید انتظار یک مبارزه تماشایی را در UFC 291 داشت.

اما آیا بهترین مبارزه سال خواهد بود؟ اگرچه شاید بسیاری از افراد در پاسخ به این سؤال بدون لحظه‌ای درنگ جواب مثبت بدهند اما من تردیدهایی در این خصوص دارم. بله، این مبارزه‌ای بر سر کسب کمربند BMF خواهد بود و جذابیت‌های خاص خود را دارد. اما من دلایل زیادی می‌بینم که این دو مبارز بخواهند در این جدال، محتاطانه کار کنند.

هم داستین پویریر و هم جاستین گیجی می‌دانند که برنده مبارزه UFC 291 در مبارزه بعدی بر سر کسب کمربند خواهد جنگید؛ حالا یا مقابل چارلز اولیویرا یا مقابل اسلام ماخاچف. هم گیجی و هم پویریر، اخیراً با اولیویرا مبارزه کرده‌اند و شکست خورده‌اند؛ درحالیکه اسلام ماخاچف یک چالش جدید، متفاوت و دشوار برای آن‌ها خواهد بود. موضوع بر سر این نیست که برنده مبارزه جاستین گیجی و داستین پویریر فرصت مبارزه بر سر کسب کمربند را پیدا خواهد کرد؛ مسأله این است که این (به احتمال زیاد) آخرین فرصت این دو مبارز خواهد بود. کسب کمربند چیزی‌ست که می‌تواند به کل کارنامه‌ حرفه‌ای آنها معنا دهد.

چیزی که می‌خواهم بگویم این است که هردوی این مبارزان ممکن است بخواهند با تاکتیک‌های محتاطانه وارد رینگ UFC 291 شوند و از رویکرد به درازا کشاندن مبارزه استفاده کنند. در نتیجه ممکن است شاهد یک رویکرد صبورانه باشیم و آنچنان خبری از اتفاقات هیجان‌انگیز در این جدال نباشد. واقعیت این است که دسته سبک وزن، همچنان بهترین دسته در یو اف سی است و مبارزان زیادی در این دسته در تلاشند تا به کمربند برسند. من هم مثل بقیه، منتظر یک مبارزه محشر میان جاستین گیجی و داستین پویریر هستم؛ اما نه با همان ویژگی‌های مبارزه قبلی این‌دو. نکته دیگر این است که این مبارزه، در سالت لیک سیتی برگزار خواهد شد و ارتفاع بالا از سطح دریا نیز بدون شک فاکتور مهمی خواهد بود.

ما شاهد مبارزه‌ای خواهیم بود که بدون شک، راهش را به لیست بهترین مبارزات سال باز خواهد کرد. اما آیا مبارزه شماره 1 خواهد بود؟ مطمئن نیستم که این جدال بتواند خود را به سطح انتظارت ناعادلانه‌ای که از آن وجود دارد برساند.

آیا یان بلاهوویچ حریف مناسبی برای الکس پریرا است؟

الکساندر کی لی:

من از همان لحظه‌ای که خبر این مبارزه اعلام شد، عاشق این ترکیب شدم و بی‌صبرانه منتظر برگزاری این مبارزه در UFC 291 بودم و نظرم هم در طول این مدت تغییر نکرده است. اما اگر نظر شخصی‌ام را بخواهید، گمان می‌کنم که خلیل رانتری می‌توانست برای اولین مبارزه الکس پریرا در دسته نیمه سنگین وزن، حریف مناسب‌تری باشد؛ اما یک جدال داغ و جذاب در برابر قهرمان سابق یو اف سی در این وزن نیز نمی‌تواند ایده‌ی بدی باشد.

تجربه الکس پریرا در کیک بوکسینگ به ما ثابت می‌کند که مبارزه کردن در دسته نیمه سنگین وزن برای او دشوار نخواهد بود و خب اگر او نتواند یان بلاهوویچ را شکست دهد قادر نیز نخواهد بود که به رنک‌های بالای این دسته وزنی برسد.

اما چیزی که مرا آزار می‌دهد، این است که یو اف سی چرا این مبارزه را بر سر کسب کمربند برگزار نمی‌کند؟ قهرمان قبلی این وزن، یعنی جماهال هیل، مصدوم است و اخیراً کمربندش را واگذار کرده است. اگر الکس پریرا بتواند بلاهوویچ را ناک اوت کند، پول زیادی به‌سمتش سرازیر خواهد شد و بعد هم احتمالاً در برابر پروهاسکا قرار خواهد گرفت. اما خب چه فرقی می‌کند که پریرا یا بلاهوویچ در مقام قهرمان با پروهاسکا روبه‌رو شوند یا بر سر کسب کمربند اشغال‌نشده با او مبارزه کنند؟ به‌نظرم بهتر بود که یو اف سی در این خصوص تجدیدنظر کند.

اما از آنجا که هدف یو اف سی این است که الکس پریرا را به یکی از مدعیان دسته نیمه سنگین وزن تبدیل کند، متوجه منطق این تصمیمشان می‌شوم. شانس زیادی وجود دارد که بلاهوویچ بتواند با قدرت عضلانی خود مبارزه را به درازا بکشاند و سرانجام در دیسیژن برنده شود. در این صورت، او دوباره به مدعی اول کسب کمربند تبدیل خواهد شد. اما هر مبارزه‌ای ریسک خود را نیز دارد و همه‌ی ما می‌دانیم که الکس پریرا، شانس زیادی برای ناک اوت کردن بلاهوویچ در UFC 291 خواهد داشت. پریرا می‌خواهد هرطور که شده خود را به دومین کمربند خود برساند. مبارزه دشوار با بلاهوویچ نیز بهایی است که او باید در این مسیر بپردازد.

مایک هک:

اگر بخواهم صادق باشم، باید بگویم که پیش از این نیز به این سؤال بسیار اندیشیده‌ام. در ابتدا نظرم این بود که مبارزه با بلاهوویچ گزینه مناسبی برای الکس پریرا نیست؛ اما بعد اتفاقاتی در دسته نیمه سنگین وزن رخ داد که نظرم را تغییر داد.

در حال حاضر، این دسته هیچ قهرمانی ندارد. ییری پروهاسکا احتمالاً در صف اول کسب کمربند این دسته قرار دارد و یو اف سی نیز عجله‌ای ندارد که یک فرصت کسب کمربند دیگر را به ماگومد آنکالایف اعطا کند. با در نظر گرفتن همه این‌ها می‌توان گفت که مبارزه الکس پریرا و یان بلاهوویچ در حال حاضر تصمیم درستی است. با توجه به سبک مبارزات پریرا هم باید بگویم که بلاهوویچ، حریف بسیار دشواری برای او محسوب می‌شود. به یاد بیاورید که اسرائیل آدسانیا (که تازه کشتی‌گیر ماهری هم به‌شمار نمی‌رود) توانست با مهارت‌های کشتی‌گیری خود، سبک مبارزه پریرا را خنثی کند. بلاهوویچ کشتی‌گیر به‌مراتب ماهرتری است و اگر بتواند در آغاز مبارزه، از ضربه خوردن جلوگیری کند و زیرگیری‌های خود را صورت دهد، می‌تواند بازی را به کف رینگ بکشاند و زمان را به این طریق بکشد. چیزی که قطعی است، این است که UFC 291 شبی بسیار بسیار دشوار برای الکس پریرا خواهد بود. اگر قرار باشد پریرا پیروز شود، این پیروزی با یک ناک اوت تماشایی رقم خواهد خورد و در این صورت، یک فرصت ایده‌آل در اختیار یو اف سی قرار خواهد گرفت تا سرانجام مبارزه رویایی خود را ترتیب دهد: الکس پریرا مقابل ییری پروهاسکا. این مبارزه‌ای بر سر کسب کمربند خواهد بود و درآمد هنگفتی نیز از آن حاصل خواهد شد و همانطور که همه منتظر مبارزه داستین پویریر و جاستین گیجی در UFC 291 هستند، مبارزه پروهاسکا و پریرا نیز همه را به انتظار خواهد گذاشت.

بجز دو مبارزه اصلی کدام مبارزه است که در UFC 291 منتظرش هستید؟

شان الشاتی:

بگذارید شفاف بگویم. من کاملاً منطق طرح‌ریزی مبارزه میان تونی فرگوسن و بابی گرین را درک می‌کنم. فرگوسن بعد از تحمل پنج شکست متوالی، به یک حریف خارج از رنکینگ نیاز دارد و تقابل این دو مبارز کهنه‌کار در سال‌های پایانی دوران حرفه‌ایشان، می‌تواند جذابیت‌های زیادی داشته باشد. اما من نگران چیزی هستم که در UFC 291 در پیش خواهد بود. پیش از این نیز دیده‌ایم که چنین مبارزاتی، معمولاً سرانجام خوشی ندارند. این خصوصاً درمورد سرنوشت تراژیک تونی فرگوسن صادق خواهد بود. این مرد اکثر دوران حرفه‌ای خود را به‌عنوان یکی از بهترین مبارزان دسته وزنی خود سپری کرده است. او چهار سال تمام یکی از دو مدعی اصلی دسته سبک وزن بوده است. با این حال، درحالی به کارنامه حرفه‌ای خود خاتمه می‌دهد که هرگز فرصت کسب کمربند را پیدا نکرده است.

تونی فرگوسن یکی از 10 مبارز برتر تاریخ دسته سبک وزن است. او در عین حال، یکی از بدشانس‌ترین مبارزان تاریخ نیز هست. فرگوسن سال‌های سال برروی رینگ هشت ضلعی درخشیده است. اما او 39 ساله است و چند مبارزه قبلی‌اش نیز چشم‌اندازی جز یک مبارزه ناراحت‌کننده دیگر در UFC 291 به ما نمی‌دهد. اما خب این را هم در نظر بگیریم که مبارزه با یک ستاره کهنه‌کار دیگر می‌تواند یک پایان‌بندی دلنشین برای کارنامه حرفه‌ای او باشد. هرچند فرگوسن اعلام نکرده که جدال برابر بابی گرین آخرین مبارزه او خواهد بود.

سال‌ها تجربه در ام ام ای به من ثابت کرده است که ما طرفداران این ورزش، شایسته‌ی چیزهای خوب نیستیم. اما آیا یک بار هم که شده و در UFC 291 خدایان خون، ما را خواهند بخشید و هدیه‌ای به ما ارزانی خواهند کرد؟ آیا یک اسطوره، آن طور که سزاوارش هست، برای همیشه دستکش‌هایش را خواهد آویخت؟

مایک هک:

به‌نظر من تمام مبارزات کارت اصلی UFC 291، جدال‌های جذابی خواهند بود و فکر می‌کنم این حتی درخصوص مبارزه لوئیس و دلیما نیز صادق خواهد بود. اما انتخاب من در این خصوص، مبارزه استفن تامپسون و میشل پریرا است.

ماجرا از زاویه دید استفن تامپسون ساده است: آیا یک مبارز 40 ساله فرصت این را خواهد داشت که بار دیگر بر سر کسب کمربند مبارزه کند؟ پیروزی در برابر میشل پریرا در UFC 291، بدون شک گام بزرگی در این مسیر خواهد بود. داستان یک مبارز که در چهل سالگی، سودای قهرمانی را در سر دارد، از جمله آن چیزهایی است که خود یو اف سی هم باید علاقه زیادی به آن داشته باشد. اما نکته‌ای که وجود دارد، این است که استفن تامپسون تابه‌حال نه با قهرمان فعلی این دسته، یعنی لئون ادواردز، و نه با مدعی شماره یک آن، یعنی کولبی کاوینگتون، مبارزه‌ای را انجام نداده است و با وجود دو شکست اخیر او برابر بلال محمد و گیلبرت برنز، تامپسون هنوز هم یکی از محبوب‌ترین مبارزان دسته ولترویت است. این موضوع یکبار دیگر و در جریان پیروزی اخیر او برابر کوین هالند به اثبات رسید. شکست خوردن تامپسون مقابل پریرا در UFC 291 کار او را برای همیشه به پایان خواهد رساند؛ اما پیروزی‌اش تازه شروع کار خواهد بود. در سوی دیگر، آیا میشل پریرا یکی از مدعیان کسب کمربند در این دسته است؟ سال‌ها بود که طرفداران یو اف سی منتظر بودند تا او را در مبارزات بزرگ و در برابر نام‌های بزرگ ببینند و حالا سرانجام وقتش رسیده است. پریرا مهارت‌های ضربه‌زنی فوق‌العاده‌ای دارد اما تامپسون پیش از این نشان داده که راه مبارزه با مبارزانی در سبک پریرا را خوب بلد است. این با اختلاف، دشوارترین مبارزه کارنامه حرفه‌ای میشل پریرا خواهد بود.

پریرا 29 ساله است و UFC 291 مهم‌ترین مبارزه زندگیش خواهد بود و من مطمئنم که او از مبارزه اخیر خود برابر سانتیاگو پونزینیبیو، چیزهای زیادی آموخته است. او بدون شک در برابر استفن تامپسون چیزهای بیشتری برای آموختن خواهد داشت، اما یک پیروزی می‌تواند کارنامه حرفه‌ای او را از این رو به آن رو کند. این پیروزی یک مدعی جدید به دسته ولترویت اضافه خواهد کرد و جذابیت‌های این دسته را بیش از پیش خواهد نمود.

الکساندر کی لی:

بسیار خب! من آن نامردی خواهم بود که جرأت می‌کند و این سؤال را می‌پرسد: آیا دریک لوییس به پایان راه خود رسیده؟ لوییس تا همیشه یکی از بزرگ‌ترین‌های دسته سنگین وزن باقی خواهد ماند. اما او دیگر آن دریک لوییس سابق نیست. او هر سه مبارزه قبلی خود را با شکست پشت سر گذاشته است و دوتای آن‌ها را در همان راند نخست واگذار کرده است. او چهار مبارزه از پنج مبارزه قبلی خود را باخته است.

دریک لوییس در طی کارنامه حرفه‌ای درخشان خود در ام ام ای، بارها خود را از شکست‌ها رهانیده است و دوباره به نوار پیروزی بازگشته است. او در حال حاضر نیز تنها یک ناک اوت با بازگشت دوباره فاصله دارد. اما بیایید روراست باشیم؛ دیگر کسی از او نمی‌ترسد. دیگر هیچ ایمانی به مشت‌های او نیست. به‌نظرم سرانجام وقتش رسیده که او برای همیشه از لیست مدعیان دسته سنگین وزن خارج شود. آیا این مبارز 38 ساله با تحمل چهارمین شکست متوالیش اعلام بازنشستگی خواهد کرد؟ پس از این شکست دیگر چیز زیادی برای ثابت کردن باقی نخواهد ماند. برای من غیرمنتظره نخواهد بود اگر دریک لوییس پس از شکست برابر دلیما، دستکش‌هایش را در وسط رینگ بگذارد.

می‌دانم که طرفداران یو اف سی دوست دارند دریک لوییس را دستکم تا پنج سال دیگر در مبارزات ببینند. اما هیچکس دلش نمی‌خواهد شکست‌های متوالی یک اسطوره را ببیند. اگر لوییس می‌خواهد که همچنان برروی رینگ باقی بماند، چاره‌ی دیگری جز پیروزی در UFC 291 نخواهد داشت. در غیر این صورت، همه‌ی ما باید آماده باشیم تا با یکی از منحصربه‌فردترین شخصیت‌های تاریخ MMA خداحافظی کنیم.

آخرین اخبار هنرهای رزمی ترکیبی