محمد علی کلی ، سیلوستر استالونه و سن اسکار ؛ تو فیلمنامه‌ی مرا دزدیدی!

به گزارش خبرنگار سرخ نیوز، راکی سیلوستر استالونه یکی از بهترین فرنچایزهای تاریخ است. این مجموعه آنقدر محبوب بوده که دنباله‌های آن تا دهه‌ها بعد هم ادامه پیدا کرده. این فرنچایز در مجموع 9 فیلم را شامل می‌شود. با این حال، قسمت اول این مجموعه که در سال 1976 منتشر شده است، سومین فیلم پرفروش فرنچایز به‌شمار می‌رود. امروز دیگر تقریباً همه می‌دانند که فیلم‌های راکی از روی یکی از مبارزه‌های محمد علی کلی اقتباس شده‌اند. خود محمد علی و سیلوستر استالونه نیز در مراسم اسکار سال 1977 دیداری را با یکدیگر ترتیب دادند. محمد علی در این مراسم در بخش اهدای جوایز نیز برروی سن حاضر شد. محمد علی خطاب به سیلوستر استالونه بر روی سن اسکار: تو فیلمنامه‌ی مرا دزدیدی

سن اسکار 1977 با حضور سیلوستر استالونه و محمد علی

ویدئوی مشهوری از مراسم اسکار 1977 وجود دارد که در آن محمد علی، سیلوستر استالونه را غافلگیر می‌کند. این بوکسور افسانه‌ای برروی سن در پشت سر استالونه ظاهر می‌شود و می‌گوید:

تو فیلمنامه‌ی مرا دزدیدی!

سپس علی و استالونه شروع به یک مبارزه نمایشی بوکس می‌کنند که با تشویق بی‌امان حضار مواجه می‌شود. محمد علی خطاب به سیلوستر استالونه بر روی سن اسکار: تو فیلمنامه‌ی مرا دزدیدی

محمد علی خطاب به سیلوستر استالونه بر روی سن اسکار: تو فیلمنامه‌ی مرا دزدیدی

البته که این ماجرا نیز مانند دیگر ماجراهای اسکار یک برنامه از پیش تعیین شده بوده است اما با وجود اینکه محمد علی برروی سن با سیلوستر استالونه شوخی کرده است، جمله او درخصوص دزدیدن فیلمنامه چندان هم دور از واقعیت نبوده است. خود استالونه نیز اعتراف کرده است که مبارزه علی با چاک وپنر در سال 1975 بوده است که ایده فیلمنامه راکی را به ذهنش آورده است.

الهام سیلوستر استالونه از مبارزه محمد علی و چاک وپنر

فرد پیروز در مبارزه محمد علی و چاک وپنر در سال 1975 علی بود. اما اویی که این مبارزه را جاودانه ساخت، چاک وپنر ملقب به سرنیزه خونین بود. هیچکس از او انتظار نداشت که اینقدر در برابر علی مقاومت کند و حتی یکبار نیز او را به زمین بزند. اما وپنر موفق شد در راند نهم مبارزه این کار را انجام دهد. این مبارزه پانزده راند به‌طول انجامید و مقاومت جانانه‌ی وپنر در برابر بزرگترین بوکسور دنیا تحسین همگان را برانگیخت. محمد علی خطاب به سیلوستر استالونه بر روی سن اسکار: تو فیلمنامه‌ی مرا دزدیدی

سیلوستر استالونه درباره اینکه چگونه این مبارزه الهامبخش او بوده است، گفت:

لقب او سرنیزه خونین بود. جالب است که تنها ردپای او در تاریخ بوکس مربوط به ایستادن و مشت خوردن در برابر محمد علی است. هیچکس احتمال پیروزی را برای او قائل نبود. با این حال، همه شیفته‌ی ایستادگی او شدند. اینکه تمام آن مشت‌ها را تحمل کرد و بر پای ایستاد. به‌راستی او چه میزان دردی را تحمل کرد تا زمانی که در راند پانزدهم به زمین بیفتد؟

پیش از این مبارزه، پیش‌بینی‌ها از پیروزی قاطع محمد علی حکایت داشتند و کسی امیدی به چاک وپنر نداشت. اما وقتی او در راند نهم توانست علی را به زمین بزند، همه ناگزیر بودند به اشتباه خود اعتراف کنند. استالونه در این خصوص گفته است:

من نشسته بودم و مبارزه را تماشا می‌کردم. جمعیت همگی تشنه‌ی خون بودند. چاک حتی شبیه یک بوکسور هم نبود. او به‌طرز فاجعه‌ای، آماتور و بی‌تکنیک به‌نظر می‌رسید. واقعاً ناراحت‌کننده بود. اما ناگهان چیز ناممکنی رقم خورد. بدون آنکه کسی بتواند بفهمد چطور، چاک وپنر اسطوره بوکس را به زمین زد.

این اتفاق باعث چرخش ناگهانی جمعیت حاضر در ورزشگاه به‌سمت چاک وپنر شد؛ چراکه او چیزی غیرممکن را رقم زده بود. شاید وپنر به جمعیت، این ایمان را داده بود که آن‌ها نیز می‌توانند محمد علی بزرگ را به زمین بزنند. سیلوستر استالونه همینجا و تحت تأثیر نمایش چاک وپنر، ایده‌ی فیلم راکی را در ذهنش متولد ساخت:

ناگهان او از یک شوخی صرف به یک هویت ویژه بدل شده بود. به‌نظر می‌رسید که همه دارند اینطور با خود فکر می‌کنند: اگر او قادر است محمد علی را به زمین بزند، چرا من نتوانم؟ من آنجا نشسته بودم و تمام ماجرا را تماشا می‌کردم و ناگهان به ذهنم رسید که تمام این‌ها می‌تواند نوعی استعاره تلقی شود. ماجرا درباره بوکس نبود. اساساً فیلم راکی درباره بوکس نیست. کل ماجرا درباره تلاش برای رسیدن به پیروزی‌ست.

چیزی در فیلم‌های راکی هست که مردم را به خود جذب می‌کند. حتی حالا و بیش از چهل سال پس از ساخت نخستین فیلم. شاید این دستیابی به ناممکن‌ها و تحقق آرزوهای محال است که این فیلم را اینقدر جذاب نموده است. آخرین اخبار بوکس