10 بازگشت مهم تاریخ بدنسازی؛ بازگشت غیرمنتظره آرنولد، کاتلر در نقش کامبک کید!

به گزارش خبرنگار سرخ نیوز، همه عاشق یک داستان بازگشت خوب هستند و طرفداران بدنسازی در طول دهه‌ها، شاهد تعداد زیادی از این داستان‌ها بوده‌اند. این ورزش شاهد بازگشت قهرمانان چند دوره برای بازپس‌گیری تاج و تخت قهرمانی خود بوده است. حتی نائب قهرمانان همیشگی، بازهم شانس خود را برای رسیدن به افتخار قهرمانی مستر المپیا امتحان کرده و تعدادی دیگر هم پس از سال‌ها خانه‌نشینی و تمرین در انزوا، به صحنه مسابقات بازگشته‌‌اند.

10 بازگشت به یاد ماندنی تاریخ بدنسازی

در ادامه، 10 بازگشت به یاد ماندنی تاریخ بدنسازی را در طول چند دهه گذشته به یاد می‌آوریم:

آرنولد شوارتزنگر در سال 1980

زمانی که آرنولد شوارتزنگر در سال 1975 قهرمان مستر المپیا شد، به نظر می‌رسید که تصمیم گرفته با 6 عنوان قهرمانی برای همیشه با این مسابقات وداع کند اما پس از پنج سال وقفه برای تمرکز بر حرفه خود در هالیوود، او تصمیم گرفت آخرین بار در مستر المپیا حضور داشته باشد. شوارتزنگر در سال 1980 پس از اینکه در ابتدا عنوان کرد که قرار است تنها یک تحلیلگر پخش تلویزیونی مسابقات باشد، به صحنه مسابقات مستر المپیا بازگشت. در یک فعل و انفعال غافلگیرکننده او در آن شب به یادماندنی سیدنی استرالیا، بازهم خود را آماده فیگورگیری کرد و با پشت سر گذاشتن کریس دیکرسون، نائب قهرمان، و فرانک زین، هفتمین عنوان خود را به‌دست آورد. هنوز هم آن بازگشت آرنولد موردبحث است و بسیاری ادعا می‌کنند که او فقط به‌دلیل بزرگی نامش و رابطه نزدیکش با برگزارکنندگان قهرمان آن دوره شد. برخی دیگر هم مدعی هستند که او درواقع آن شب فیزیک بدنی بهتری نسبت به سایر رقبایش داشت. در هر حال، نظر بقیه مهم نیست، مهم این است که آن شب در تاریخ بدنسازی ثبت شد.

فرانکو کلمبو در سال 1981

فرانکو کلمبو، قهرمان مستر المپیا در سال 1976، اجازه نداد تا آرنولد شوارتزنگر تنها بدنسازی باشد که بازگشتی شکوهمند در این ورزش داشته است. سامسون ساردینی در سال 1981 بازگشت بزرگ خود را انجام داد و درنتیجه، نمایشی جنجال‌برانگیزتر از سال قبل به‌وجود آمد. اگرچه او به وضوح نسبت به دوره قبل فیزیک کوچکتری داشت اما داوران به این نتیجه رسیدند که کلمبو برای رسیدن به مقام اول، به اندازه کافی خوب است و دومین عنوان مستر المپیا را به وی تقدیم کردند. دیکرسون دوباره دوم شد و تام پلاتز سه نفر برتر را تکمیل کرد. هواداران حاضر در سالن از این تصمیم عصبانی بودند. سال‌ها بعد، راجر شواب، رئیس داوران آن شب، در مصاحبه‌ای عنوان کرد که مستر المپیا در سال 1981، بزرگترین رسوایی تاریخ بدنسازی بود. پس از آن رقابت، کلمبو برای دومین بار بازنشسته شد. تا به امروز بازگشت او به‌عنوان یکی از به یاد ماندنی‌ترین بازگشت‌های این ورزش شناخته می‌شود.

لو فریگنو در سال 1992

قبل از اینکه لو فریگنو به هالک شگفت‌انگیز تبدیل شود، او دو بار برنده مستر یونیورس شد و یکی از جذاب‌ترین ورزشکاران بدنسازی در اوایل دهه 1970 میلادی لقب گرفت. او امیدوار بود که جانشین آرنولد شوارتزنگر در مستر المپیا 1975 باشد اما این مسابقات را در رده ناامیدکننده سوم به پایان رساند. به جای تلاش دوباره برای قهرمانی، او تصمیم گرفت به شکل یک هیولای سبز وارد هالیوود شود. با این حال، رسیدن به عنوان قهرمانی مستر المپیا و کمبود این عنوان در کلکسیون افتخاراتش، دائماً او را وسوسه می‌کرد و نمی‌توانست چنین چیزی را نادیده بگیرد. فریگنو سرانجام در سن 41 سالگی، پس از بازنشستگی قهرمان هشت دوره، یعنی لی هنی، برای شرکت در مسابقات مستر المپیا 1992 بازگشت. فریگنو زمانی که در سال 1992 وارد صحنه مسابقات هلسینکی فنلاند شد، بزرگتر از همیشه بود اما فرم بدنی یا تقارنی که ستاره نوظهور دوریان یتس به نمایش آورد را نداشت. یتس در آن شب اولین قهرمانی از شش جام سندو خود را به‌دست آورد. این در حالی بود که فریگنو در رده دوازدهم قرار گرفت. او سال بعد دوباره تلاش کرد و کمی شرایطش بهبود یافت و به جایگاه دهم رسید. پس از کسب مقام دوم در مسترز المپیا در سال 1994، که با قهرمانی رابی رابینسون به پایان رسید، او سرانجام برای همیشه بازنشسته شد.

لندا موری در سال 2002

پس از کسب شش عنوان قهرمانی میس المپیا، لندا موری تصور داشت که دوران بدنسازی قهرمانی او پس قرار گرفتن در رده دوم مسابقات سال 1997 پس از کیم چیزوفسکی به پایان رسیده است. اما در سال 2002 موری مربی برای بازگشت مورد انتظار به صحنه با استخدام شوهر چیزوفسکی، یعنی چد نیکولز، نشانه‌های جدیدی از زندگی را مشاهده کرد. موری در آن سال هفتمین عنوان میس المپیا خود را به‌دست آورد و در سال 2003 در رده هشتم این مسابقات قرار گرفت. او پس از میس المپیا 2004، برای همیشه از این ورزش کنار رفت. او در آن سال، در دسته سنگین‌وزن پس از آیریس کایل در رده دوم قرار گرفت. بسیاری از طرفداران باور دارند که موری بهترین بدنساز زن در تمام دوران بوده و بازگشت دو ساله او به این وضعیت کمک شایانی کرده است.

جی کاتلر در سال 2009

اگرچه بازگشت جی کاتلر در سال 2009 هیچ ارتباطی به دوری وی از این ورزش ندارد اما به نوعی به بازگشت وی پس از شکست مقابل دکستر جکسون در سال 2008 و پس گرفتن عنوان قهرمانی دو سال قبل از آن ارتباط دارد. پس از آن شکست ویرانگر، کاتلر بهتر از همیشه برای کسب قهرمانی مستر المپیا 2009 در لاس وگاس بازگشت و از اندازه هیولایی و فرم عالی خود، نهایت استفاده را کرد. او حتی یکی از نمادین‌ترین تصاویر این ورزش را به طرفداران ارائه کرد: عکس معروف کواد استامپ کاتلر در آن شب بر صحنه تسلط داشت و تنها قهرمانی لقب گرفت که پس از شکست، عنوان قهرمانی خود را پس گرفت و صاحب سومین قهرمانی خود شد. کاتلر در نهایت چهار عنوان مستر المپیا را در سال‌های 2006، 2007، 2009 و 2010 به‌دست آورد. او قهرمانی خود را در سال 2011 به فیل هیث تحیول داد و به‌دنبال آن، یک سال مرخصی گرفت تا از آسیب‌دیدگی عضله دوسر خلاص شود و در سال 2013 یک بازگشت دیگر را رقم زد. با این حال، او نتوانست فرم سال 2009 خود را تکرار کند و در جایگاه ششم قرار گرفت.

کای گرین در سال 2016

مسابقه مستر المپیا 2015 به‌خاطر اتفاقات روی صحنه در یادها نمانده است؛ بلکه به‌خاطر اتفاقاتی که تقریباً هیچ وقت رخ نداده است. قرار بود کای گرین در چهارمین تلاش خود برای کناز زدن فیل هیث در آن نمایش شرکت کند اما گرین متوجه شد که جایی در این مسابقات ندارد. او در یک ویدئو ادعا کرد که اجازه شرکت در نمایش را ندارد. این در حالی بود که برگزارکنندگان رویداد در آن زمان مدعی شدند که گرین قرارداد رقابت را امضا نکرده است. صرف نظر از اینکه واقعاً چه اتفاقی افتاده است، گرین در بین رقبا حضور نداشت و هیث توانست بالاتر از دکستر جکسون، پنجمین عنوان خود را تصاحب کند. گرین سپس در سال 2016 با قهرمانی در آرنولد کلاسیک در کلمبوس، اوهایو و همچنین کسب عناوین آرنولد کلاسیک استرالیا و آرنولد کلاسیک آمریکای جنوبی، بازگشت مورد انتظار خود را انجام داد. در آن سال، گرین بار دیگر از حضور در مستر المپیا انصراف داد و از آن زمان دیگر در هیچ رقابت مستر المپیا شرکت نکرده است. اگرچه بازگشت گرین به قهرمانی در مستر المپیا منتج نشد اما بازگشت کوتاه‌مدت گرین در سال 2016 به خاطر اینکه یکی از داستان‌های جذاب بدنسازی بود، در یادها ماند.

کوین لورون در سال 2016

کوین لورون یکی از بزرگترین ستارگان بدنسازی در دهه 1990 بود که به‌خاطر نبردهایش با افرادی مانند دوریان یتس، فلکس ویلر و رونی کلمن و شاون ری در صحنه مسابقات مستر المپیا شناخته شد. اما با وجود چند رقابت نزدیک و شکست‌های ناراحت‌کننده، لورون هرگز قهرمانی مستر المپیا را به‌دست نیاورد. لورون در آخرین تلاش برای رسیدن به اوج افتخار ورزش بدنسازی، اعلام کرد که در سال 2016 در یکی از شگفت‌انگیزترین بازگشت‌های تاریخ بدنسازی، به صحنه مستر المپیا بازخواهد گشت. در آستانه این رویداد، لورون در شبکه‌های اجتماعی فیلم‌ها و تصاویر زیادی از تمرینات خودش را جهت نشان دادن بدن آماده‌اش منتشر کرد. علی‌رغم اینکه تصور نمی‌شد این بدنساز 50 ساله با چنین سرنوشتی مواجه شود، او در مستر المپیا 2016 نامش در میان 15 نفر نهایی جای نگرفت. بعداً مشخص شد که او قبل از نمایش دچار پارگی شده است که مانع از حضور وی در رقابت شده اما دیدن او برای آخرین بار روی صحنه به هواداران آخرین فرصت را داد تا به یکی از بهترین بدنسازانی که هرگز مستر المپیا را نبرده، ادای احترام کنند.

فلکس ویلر در سال 2017

فلکس ویلر، قهرمان چهار دوره آرنولد کلاسیک و ستاره دهه 90 میلادی بدنسازی، نیز تصمیم گرفت با بازگشت در سال 2017، برای آخرین بار حس و حال یک قهرمان بدنسازی را لمس کند. با این حال، «سلطان تقارن» به این نتیجه رسید که اندازه بدنش برای رقابت با بدنسازان دسته آزاد مناسب نیست و به همین دلیل، وارد بخش کلاسیک فیزیک شد. ویلر پس از اجرای یکی از به یاد ماندنی‌ترین نمایش‌های خود در این رویداد، مورد تشویق شدید طرفداران قرار گرفت اما این کافی نبود؛ چراکه او درنهایت به مقام پانزدهم دست یافت. ویلر پس از بازگشت خود در سال 2017 با مشکلات سلامتی متعددی ازجمله قطع شدن یکی از پاهایش به‌دلیل آسیب عصبی روبه‌رو شد. او هنوز در صنعت بدنسازی به‌عنوان مربی فیگور و تحلیلگر مسابقات کار می‌کند و جایزه یک عمر دستاورد هنری آرنولد کلاسیک را در سال 2023 دریافت کرد.

مسابقات میس المپیا در سال 2020

پس از اینکه آیریس کایل در سال 2014 دهمین قهرمانی‌اش را در میس المپیا به‌دست آورد، لیگ حرفه‌ای IFBB تصمیم گرفت این رقابت را متوقف کند. با تولد مسابقات قهرمانی جهانی Rising Phoenix، پروموتر جیک وود جایگزین این نمایش شد. با این حال، زمانی که وود پروموشن میس المپیا را در اوایل سال 2020 خریداری کرد، این مسابقات در همان سال مجدداً احیا شد و بار دیگر بدنسازی زنان در مرکز توجه بزرگترین صحنه این ورزش قرار گرفت. آندریا شاو در مسابقه‌ای که به‌تازگی راه‌اندازی شده بود، قهرمان شد و یک سلسله کاملاً جدید را راه‌اندازی کرد که منجر به سه عنوان متوالی وی شده است. بازگشت میس المپیا به جوانسازی این ورزش در بخش زنان کمک کرد و یک پلتفرم بسیار مورد نیاز را برای ورزشکاران فراهم کرد تا استعدادهای خود را به نمایش بگذارند.

فیل هیث در سال 2020

قهرمان هفت دوره مستر المپیا، برای کسب هشتمین عنوان متوالی خود در سال 2018 آماده بود تا از این حیث در کنار رونی کلمن و لی هنی قرار بگیرد. با این حال، شاون رودن در آن شب با ظاهری بهتر از همیشه، به یک پیروزی تاریخی دست پیدا کرد و ترمز قهرمانی‌های فیل هیث را کشید. هیث در سال 2019 برای ریکاوری مصدومیت شکمی خود از مسابقات خارج شد. او در سال 2020 بازگشت مورد انتظارش را انجام داد اما اگرچه دیگر از رودن خبری نبود اما براندون کری، قهرمان سال 2019 برای شکست دادن هیث کافی بود. این آخرین باری بود که هیث روی صحنه مسابقه دیده شد اما او درها را برای بازگشت احتمالی در آینده باز گذاشته است. بنابراین اگرچه این بازگشت ممکن است جدیدترین بازگشت هیث باشد اما ممکن است آخرین آن‌ها نباشد.