روند تکامل جایزه مستر المپیا ، ساندو / از دوران طلایی بدنسازی تا دوران مدرن

به گزارش خبرنگار سرخ نیوز، نیازی به گفتن نیست که بیشتر بدنسازان، همیشه یک هدف را دنبال می کنند، کسب عنوان مستر المپیا و بردن کاپ ساندو به خانه. خود این جام هم به اندازه پیشرفتش در طول سال ها، تاریخ هیجان انگیزی دارد.

تنها دو بدنساز با استعداد در طول تاریخ مستر المپیا نتوانسته اند این جام را کسب کنند. با این حال، همه کسانی که آن را دنبال کرده اند، تغییرات این کاپ فلزی باشکوه و قدرتمند را در چند دهه گذشته تأیید می کنند. اما چهره الهام بخش جایزه ساندو چه کسی است؟

فیزیک عضلانی روی این جام، در واقع مربوط یکی از بنیانگذارانی است که به بدنسازی کمک کرده تا به یک ورزش تبدیل شود.

او همچنین یکی از اولین بدنسازان تاریخ بوده که تماشاگران را به قضاوت زیبایی شناسی بدن بدنسازان وادار کرده، به جای اینکه طبق سنت، فقط قدرت ورزشکار را قضاوت کنند.

یوگن ساندو کیست؟

بر خلاف سنت پیش رفتن و ایجاد یک ورزش کاملاً متفاوت، کار آسانی نیست. اما یوگن ساندو به دنیا نشان داد که چطور میتوان این کار را انجام داد. این بدنساز آلمانی که در سال 1867 به دنیا آمد، از زمانی که فقط ده سال داشت، علاقه اش را به دنبال بدنسازی نشان داد. ساندو تحت هدایت لودویگ دورالچر شروع به تمرین کرد و در مسابقات قوی‌ترین مردان شرکت کرد. طولی نکشید که او مسابقات بدنسازی خودش را شروع کرد که یکی از اولین مسابقات بدنسازی در تاریخ بود که در آن، زیبایی شناسی بدن، اولویت اصلی محسوب می شد.

در سال 1901، ساندو ایده «مسابقه بزرگ» را پیاده کرد که خود او، سر آرتور کانن دویل و چارلز لاوز-ویترونج که مجسمه ساز هم بود، آن را داوری کردند. ساندو داور اصلی مجسمه‌های کلاسیک بود، به همین دلیل است که شباهت هیکل او با مجسمه های یونانی‌ها و رومی‌ها تصادفی نیست، بلکه کاملاً عمدی است.

هیکل زیبا و کلاسیک این بدنساز و سهم او در این ورزش، او را به یکی از مناسب ترین چهره ها برای جایزه مستر المپیا تبدیل کرده است.

از آن زمان تا الان، جایزه ساندو به دارندگان عنوان مستر المپیا داده میشود. با این حال، این مسابقات، تنها مسابقات بدنسازی ای نبوده که به برندگانش، جایزه ساندو را اهدا می کند.

تاریخچه جوایز ساندو

تاریخچه جوایز ساندو به بیش از یک قرن قبل برمی گردد. بعد از اینکه فردریک پومروی، مجسمه یوگن ساندو را ساخت، خود سندو سه تا از این مجسمه ها را به برنده ها داد. این مجسمه ها از طلا، نقره و برنز ساخته شده بودند و به برندگان رتبه اول، دوم و سوم بدنسازی «مسابقه بزرگ» در سال 1901 اهدا شدند. اگرچه این جایزه در ابتدا محبوب بود و حتی نسخه‌های آن به مبلغ بالایی فروخته می‌شد، اما به زودی شور و شوق گرفتن این جایزه از بین رفت.

با محبوب شدن تدریجی مستر المپیا در جامعه بدنسازی، فرانک زین در سال 1977 برنده جایزه ساندو شد و الهام بخش احیای مجدد این جایزه شد.

مسیر جایزه ساندو، تغییرات زیادی در مسابقات مستر المپیا داشته است. از سال 1977 با ورژن فرانک زین از این مجسمه تا آخرین پیروزی درک لانسفورد، فقط یک بدنساز سه ورژن مختلف از این جایزه را به خانه برده است.

مسیر جایزه ساندو در مستر المپیا

از زمان فرانک زین در سال 1977 تا وقتی که امسال درک لونسفورد برنده این جایزه شد، برندگان عنوان مستر المپیا، این جام را دریافت کرده اند. با این حال، فقط در سال 1982، کریس دیکرسون جایزه متفاوتی را دریافت کرد، اما بعد از مدتی، توانست که جایزه ساندو را هم به دست بیاورد. در این دوره طولانی 46 ساله، فیل هیث موفق شده که یک جایزه کمیاب، یعنی پنجاهمین جایزه طلایی ساندو مستر المپیا را به دست آورد که یکی از دو نوع دیگر آن است. درک لانسفورد در آخرین مصاحبه اش با هنی رامبد، به سنگینی این جام اشاره کرده است.

هنی رامبد را قطعا می توان یکی از خبره های جایزه ساندو دانست. بعد از اینکه لانسفورد اعتراف کرد که نسخه الان جایزه ساندو 27 کیلوگرم وزن دارد، رامبد چیز جالبی را فاش کرد. او گفت:

(ورژن) قدیمی که رونی کلمن دارد، بسیار سبکتر است.

لانسفورد موافقت کرد و گفت که جایزه ساندوی کلمن باید حداقل یک سوم ورژن الان، وزن داشته باشد. اگرچه اولین جایزه ساندویی که داده شد، بسیار بلندتر و بزرگتر از ورژنی است که به کلمن داده شده است.

میراث یوگن ساندو تاریخ خودش را ساخته است. در طول سال ها، بدنسازان هیچ آرزوی دیگری جز بردن این جام نداشته‌اند. همچنین این جایزه، یکی از نقاط عطف مسابقات بدنسازی است، چون جزو اولین جوایزی است که اهدا شده است. علاوه بر این، شباهت ساختار ساندو با مجسمه‌های کلاسیک، بدنسازان را تشویق کرده که نشان بدهند که در صورت تمایل، دستیابی به هر چیزی ممکن است. بیش از یک قرن بعد، جایزه های ساندو هنوز هم الهام بخش و عامل انگیزشی در دنیای بدنسازی است.